Waarom doe je nu eigenlijk wat je doet?

Waarom doe je nu eigenlijk wat je doet?

Ieder mens worstelt ermee, misschien herken je het:
– je doet dingen die je eigenlijk helemaal niet zou willen doen.
– je eet, drinkt of rookt zaken waarvan je weet dat ze niet goed voor je zijn en misschien zelfs wel in een mate die destructief kan zijn
– je weet dat het niet oké is en toch blijf je het maar doen
– je gedraagt je in een bepaalde situatie of bij bepaalde mensen steeds weer op die vreemde manier waardoor je jezelf in de problemen brengt
– ervaar je later in meer of mindere mate daarover spijt of schaamte.

Misschien weet je heel goed wat je te doen hebt om je vitaal, vrij en gelukkig te voelen, maar toch lukt het je niet om dat in je leven te integreren.

Wat hierbij kan helpen, is kennis over je hersenen. Diep in je limbisch systeem, je emotionele brein, zit een overlevingsmechanisme verscholen: het pijn-genot-principe (PGP).

Van nature zijn mensen pijnvermijdend en genotzoekend.

Logisch, want pijn kon de dood betekenen toen je duizenden jaren geleden in je berenvel door het bos liep. Hoe goed het ook met je ging, pijn kon een onmiddellijk einde van je leven betekenen en dat wilde je niet! Het menselijk wezen wilde en wil nog steeds overleven.

Genot kon vroeger een kans betekenen om iets lekkers te eten of je voort te planten. En dat wilden en willen de meeste mensen juist wél.

Het pijn vermijden en genot zoeken werkt door in veel aspecten van je leven. Vind je het bijvoorbeeld lastig om naar de sportschool te gaan? Grote kans dat het PGP aan het werk is. Het PGP houdt je tegen omdat je trainen associeert met iets vervelends, met pijn.

Of ben je juist heel fanatiek en vind je het heerlijk om te trainen? Weer is het PGP aan de slag, dat actief is omdat je trainen associeert met genot.

Het pijn-genot-principe denkt alleen in kortetermijnprikkels:

– Kortetermijngenot door te blijven liggen of iets lekkers te eten, is voor het PGP veel belangrijker dan het langetermijngenot van je fit en energiek voelen.

– Kortetermijnpijn van bijvoorbeeld een yogales volgen weegt voor het PGP vaak zwaarder dan de balans, energie en kracht die het op lange termijn oplevert.

– Kortetermijngenot van een bord patat is voor het PGP belangrijker dan de langetermijnpijn van overgewicht.

Het PGP is dus eigenlijk altijd in het NU. En om ermee te werken, kun je van langetermijnpijn- en genotprikkels kortetermijnprikkels maken.

Xr