Maak je goede voornemens overbodig
Heling van procestrauma
Paravisie column Januari 2023
Elk jaar weer trappen massa’s mensen erin: de goede voornemens! De decembermaand heeft daardoor een geweldig excuus. Je mag drinken wat je wilt, eten wat je wilt en je hoeft nauwelijks te bewegen. Je gaat het tenslotte in januari allemaal anders doen! Toch? De meeste mensen houden het echter, alle goede voornemens ten spijt, niet vol en zijn gaandeweg januari gewoon weer waar ze waren. Herkenbaar? Wat maakt dat we goede voornemens aangaan en wat maakt dat ze meestal op niets uitlopen? Robert Bridgeman heeft mogelijk de sleutel tot duurzame verandering!
Wellicht ben jij iemand waarbij het allemaal wel meevalt. Iemand die al jaren geleden de valkuil van de goede voornemens heeft doorzien en er niet meer voor gaat. Hoe dan ook is het interessant die goede voornemens eens te ontleden. Goede voornemens gaan overwegend over gedrag. En wel twee soorten gedrag. Namelijk 1: de dingen die je doet die je eigenlijk niet wilt doen en 2: de dingen die je niet doet, maar je eigenlijk wel heel graag zou willen. Binnen de eerste categorie vallen bijvoorbeeld: ongezond en te veel eten, een borrel te veel drinken, roken, verdovende middelen, de hele dag op je telefoon zitten, steeds maar weer overwerken, de winkelstraat leegkopen als je je niet lekker voelt, tot diep in de nacht blijven zappen en alle andere verslavingen. Binnen de tweede categorie vallen bijvoorbeeld sporten, mediteren, yoga beoefenen, koud (af)douchen, vasten, hardlopen, fitness, fietsen en andere activiteiten die heilzaam zijn voor je vitaliteit en welzijn.
Duivels dilemma
Een duivels dilemma kunnen we wel stellen. Als je toch
in staat zou zijn categorie 1 helemaal los te laten en categorie 2 helemaal te omarmen, wat een leven zou je dan hebben! Je zou je fitter, fijner en gelukkiger voelen dan ooit tevoren! Je zou eruitzien als een god of godin en je zou de energie hebben om al je dromen en verlangens waar te maken! Toch? Of zou het leven saai en eentonig worden? Zou je zo’n tenenkrommende gezondheidsfreak zijn? En tachtig procent van je vrienden kwijtraken, omdat ze je niet meer gezellig vinden? Als we iets minder zwart-wit kijken dan is iedereen het er, vermoed ik, over eens dat iets minder doen wat niet heilzaam voor je is en iets meer doen wat wel heilzaam voor je is een positieve beweging is. Wat nu als ik een mogelijke sleutel voor je heb? Een diepgeworteld mechanisme dat de bron is van zowel de zin in categorie 1, als de weerstand in categorie 2? Heb ik het dan over het pijn-genot principe? Een overlevingsmechanisme diep in je oerbrein dat ervoor zorgt dat je als mens pijn vermijdend en genot zoekend bent? Een deel van je zenuwstelsel dat maakt dat je steeds op zoek bent naar fijne ervaringen en comfort en de moeilijke en energie kostende facetten van het leven uit de weg probeert te gaan?
Trauma
Hoewel het pijn-genotmechanisme zeker een groot effect op beide genoemde categorieën heeft, is het niet wat
ik hier bedoel. Heb ik het dan over het niveau van de gedachten en de overtuigingen? Het mentaal lichaam waar diep in verscholen je zelfbeeld bepaalt wat wel en wat niet bij je past? De beperkende gedachten en overtuigingen die je van je (voor)ouders en sociale omgeving hebt meegenomen vanuit je jeugd? Hoewel je zelfbeeld en overtuigingssysteem zeker een groot effect hebben op wat je wel en niet doet, bedoel ik dit niet in deze context. Er is een diepere oorzaak te vinden die maakt dat je jezelf op een bepaalde manier saboteert. Een bron waar alle overtuigingen, zelfbeelden en overlevingsmechanismen door veroorzaakt zijn. Ik heb het over trauma. Nu kan ik je hersenen bijna horen kraken als ik deze link leg. Wat heeft het feit dat je vanavond, terwijl je eigenlijk zou vasten, toch die zak paprikachips uit de kast haalt met trauma te maken? Waarom zou er een link zijn tussen die wijn die je dit weekend gaat drinken, terwijl je besloten had deze maand geen alcohol te gebruiken, en trauma? Hoe kan ik beweren dat het feit dat je jouw sportschoolabonnement gemiddeld slechts drie keer per jaar verzilverd iets van doen heeft met trauma? Nee Robert, dit is wel heel vergezocht!
Procestrauma
Ik begrijp je initiële voorzichtigheid in deze, echter wil ik je verzoeken met me mee te denken. Trauma is een breed begrip. Ik heb het niet zozeer over wat in de GGZ type 1 trauma genoemd wordt. Type 1 trauma (ik noem het impact trauma) is trauma dat veroorzaakt wordt door een enkele gebeurtenis. Een ongeluk, een verkrachting, een beroving. Ook al weten reïncarnatietherapeuten die dit lezen dat ook dit trauma overwegend veroorzaakt wordt door karma uit eerdere levens, het gaat om betrekkelijk op zichzelf staande gebeurtenissen die relatief goed te genezen zijn doormiddel van de juiste traumahelingstechnieken. Waar ik het over heb is type 2 trauma, wat ik zelf procestrauma noem. Dit is het soort trauma dat zich gedurende je tijd in de baarmoeder, door de eerste zeven jaar van je leven en richting je pubertijd en adolescentie, heeft gevormd. Dit trauma komt voort uit je afwezige vader die altijd maar moest werken en je het gevoel gaf dat je zijn liefde en aandacht niet waard was. Of vanuit je moeder die door haar eigen jeugd je niet de liefde kon geven die je eigenlijk diep vanbinnen nodig had. Procestrauma is het trauma van mensen die je gedurende je jeugd steeds weer op je plek wezen, waardoor je het gevoel ontwikkelde dat je eigenlijk niet goed genoeg bent.
Lichter leven
Procestrauma leidt in mijn ervaring als therapeut tot de meeste gedragsafwijkingen, sabotageneigingen, overlevingsmechanismen, lage zelfbeelden, beperkende overtuigingen, angsten en verslavingen. Deze vorm van trauma is moeilijker te genezen dan impacttrauma, maar heling is zeker niet onmogelijk. Het vraagt langere termijn traumahelingswerk met gebruik van meerdere methoden. Ik zeg tegen cliënten die net beginnen op dit pad vaak: “Geef jezelf drie tot vijf jaar intensieve traumaheling bij verschillende therapeuten, in transformerende retraites en bij diverse teachers.” Dan kan het procestrauma beetje bij beetje helen en in de loop der jaren ga je de verschillen merken. Je gaat steeds lichter leven, steeds meer van jezelf houden en jezelf steeds minder saboteren. De mensen die dit advies ter harte nemen zie je gewoon opknappen en zijn na die periode van drie tot vijf jaar een hele andere versie van zichzelf. Optimaler, authentieker, gelukkiger. Deze mensen hebben geen goede voornemens meer nodig om hun gedrag aan te passen. Wanneer je de wortel van je gedrag in trauma hebt gevonden, heb je een hele grote stap gezet naar een heilzaam en vitaal leven. Ik wens je een prachtig 2023 toe!
P.S. Om mensen te helpen dieper inzicht te krijgen in de oorzaak, effecten en genezing van trauma ben ik een boek aan het schrijven: Trauma, de poort naar de vrijheid. Wanneer het uitkomt zullen we vijf exemplaren weggeven via ParaVisie Magazine. Houd hiervoor de artikelen van mijn hand in de gaten.