Paravisie Column Juni 2022

Als je Erich von Däniken googelt, dan kom je op de Nederlandstalige zoekpagina eerst een muur van kritiek tegen. Op Historiek.net weet ene Jona Lendering te vertellen dat Däniken een kwakhistoricus is. Nee, nee, ze gaat niet inhoudelijk op zijn theorieën in, ze demoniseert hem alleen maar met alle nare en ongefundeerde insinuaties die ze kan bedenken. Op Wikipedia gebeurt ongeveer hetzelfde. Erich von Däniken is onder andere een ‘kosmidioot’. Want dat is wat ‘ze’ doen als ze je inhoudelijk niet meer aankunnen. Dan gaan de dienaren van de gevestigde orde lelijke dingen over je zeggen om je verdacht te maken. 

Ik merk het in mijn eigen leven ook. Bepaalde mensen vinden het fijn mij als antisemiet weg te zetten. Eigenlijk een enorme belediging. Als ik iets níet ben, is het een antisemiet. Mijn vriend Tijn Touber wordt ook regelmatig voor homohater en rechts-extremist uitgemaakt. Als je hem kent, weet je hoe belachelijk die aantijgingen zijn. Maar goed, die insinuaties doen het lekker natuurlijk. Want dan ben je in een hoek gestopt waar er niet meer inhoudelijk naar je geluisterd hoeft te worden. 

Doodeng

Veel ParaVisie-lezers zullen dit herkennen: het demoniseren en afbranden door de gevestigde orde van jou als spiritueel mens. Niet op de inhoud, nee, nee, daar wagen ze zich niet aan. Ze zetten je in een hokje waar je als het ware ‘ontmenselijkt’ wordt. Zoals Von Däniken een pseudowetenschapper is, Touber en ik het stempel ‘rechtse rakkers’ meekrijgen en tallozen van ons weggezet worden als zweverige, naïeve en goedgelovige types. 

Het is al zo oud als de weg naar Rome. Alhoewel, in Rome kon je tijdens de Romeinse glorietijd nog spiritueel zijn. Orakels, zieners en helers werden geaccepteerd. Tot de komst van de Rooms-Katholieke Kerk het spirituele langzaam maar zeker uitroeide. De wetenschap deed in de afgelopen eeuwen het laatste deel. Want zeg nou zelf; als je iets niet empirisch kunt aantonen, dan kan het toch niet waar zijn. Toch? In mijn allereerste boek Start vandaag met lichter leven schrijf ik een heel hoofdstuk over de vergeten realiteit. De werkelijkheid van voorbij de zintuigen. De werkelijkheid van voorbij de empirische realiteit. De werkelijkheid van de ziel, van reïncarnatie, van gidsen, van genezing door energetische krachten, van telepathie, van magie, van buitenaardse volkeren, van tijdlijnen en dimensies. Deze werkelijkheid wordt ook wel de spirituele werkelijkheid genoemd. En de spirituele werkelijkheid is voor de meeste mensen tot op de dag van vandaag doodeng. 

Sceptici 

Een wereld die je niet met je zintuigen kunt zien, horen en voelen. Een wereld die je niet kunt controleren. Zo’n wereld vertrouwen, vraagt overgave en nederigheid. Daarbij komt dat heel veel mensen met trauma uit vorige levens rondlopen uit tijden dat ze zélf werden verbrand, of op andere wijze gemarteld en gedood vanwege hun eigen spirituele gaven en inzichten. Na zoveel pijn besloot hun ziel: dit ga ik niet nog een keer voelen. Daarom bevinden ze zich in dit leven aan de ‘andere kant’; die van de sceptici. Daarmee sluiten ze de poort naar de spirituele wereld in zichzelf. Jij en ik weten dat scepsis en wantrouwen de bovenste twee fysieke chakra’s blokkeren. Je derde oog en je kruin sluiten zich door dit soort energieën. En dat brengt de scepticus nog meer in het hoofd. Zijn er genoeg gelijkgestemden die ook angst hebben voor de spirituele wereld en in hun hoofd verblijven, dan ontstaat er al snel een beweging. Als die beweging dan ook nog aansluit bij de religie van deze tijd – de wetenschap – dan wordt het nog lastiger voor deze mensen om de spirituele werkelijkheid in zichzelf te vinden. 

Kinderschoenen 

Het is echt niet mijn bedoeling nog meer te polariseren in een wij – zij scenario. Ik zie echter een toenemende demoniseringstrend waar bewustzijn op mag komen. En daarbij; de wetenschap is op zichzelf heel waardevol. Heel veel moois in ons moderne leven zou niet kunnen zonder wetenschap. Een tijdje geleden sprak ik Rollin McCrathy. Hij is hoogleraar psychologie en ‘director of research’ bij het HearthMath Institute. McCrathy vertelde me over vergaand onderzoek binnen HeartMath waar op termijn de aura en het chakrasysteem kunnen worden aangetoond. Hij is van mening dat de wetenschap nog niet klaar is voor de (spirituele) werkelijkheid. De apparatuur is nog niet fijngevoelig genoeg en er is nog niet voldoende begrip voor het niet-empirische. En ik geloof dat hij gelijk heeft. Denk maar eens aan het gelimiteerde gebied dat de wetenschap in feite bestrijkt: minder dan 5% van het menselijk DNA is wetenschappelijk inzichtelijk gemaakt. Nog maar een paar procent van de werking van de hersenen kan worden verklaard. Nog maar 3% van het universum en al haar melkwegstelsels kan worden beschreven. De moderne wetenschap is geweldig, maar staat nog in haar kinderschoenen. 

Stel je voor… 

Maar laten we eerlijk zijn; de moderne wetenschap heeft, ondanks haar zegeningen, óók de arrogantie om visionairs en zieners die buiten de gebaande paden gaan te demoniseren. En dat demoniseren gebeurt omdat er geen inhoudelijke argumenten zijn. Stel je eens voor dat de gevestigde archeologische gemeenschap haar best zou doen om de theorieën van Von Däniken te onderzoeken? Stel je voor dat uitspraken van spirituele auteurs onderzocht zouden worden in plaats van in een rechtse hoek gezet (waar ze niet thuishoren)? Wat zou er gebeuren als wetenschappers en sceptici van hun elitaire paddenstoelen af zouden stappen om zich kwetsbaar op te stellen? Open, nieuwsgierig en geïnteresseerd, zoals wetenschap bedoeld is? Als ze zich zouden openen voor de spirituele werkelijkheid die zoveel mensen bezighoudt? Von Däniken verkocht 60 miljoen exemplaren van zijn boek Waren de Goden astronauten? En als je je verdiept in zijn gedachtengoed gaat er een wereld voor je open. De hetze die gecreëerd wordt rondom de spirituele werkelijkheid en de wetenschap doet denken aan de wrijving tussen Galileo Galilei en de kerk toen eerstgenoemde de theorieën van Copernicus bevestigde en stelde dat de zon en niet de aarde het centrum van ons sterrenstelsel is. Uiteindelijk bleek Galileo gelijk te hebben. Net zoals uiteindelijk zal blijken dat de goden kosmonauten waren, dat de mens een ziel heeft, dat we multidimensionale wezens zijn met vele levens in verleden, heden en toekomst. En bovenal dat de spirituele werkelijkheid nog niet de uiteindelijke werkelijkheid is. We hebben nog een lange weg te gaan, maar we komen er wel.

Paravisie Column Mei 2022

Oorlog is al zo oud als de mensheid. Archeologische vondsten wijzen op groepsgevechten tussen prehistorische stammen. Robert Bridgeman vraagt zich af wat er toch aan de hand is met die jonge mannen die steeds maar weer dat slagveld oprennen? Als zij gewoon eens niet zouden gaan, dan werd er geen strijd geleverd! Wat dwingt hen? De plicht? De eer? Of nog iets heel anders? Robert: “Liefde zou geen oorlog voeren.” 

‘Als we oorlog willen stoppen en vrede op aarde willen bereiken, dan is het essentieel dat we het oorlogskarma van de mensheid helen’ 

De Homo Sapiens won de oorlog van de Neanderthalers en de Romeinen voerden oorlog met de onderling oorlogvoerende Keltische stammen (als we Caesar mogen geloven). Na de Romeinen volgden de oorlogen in de Middeleeuwen en daarna de kolonisatieoorlogen. In de laatste eeuw hebben we de Eerste Wereldoorlog, de Tweede Wereldoorlog, de Koude Oorlog, de Vietnamoorlog, de Korea-oorlog, de oorlog met Indonesië̈ (abusieve- lijk politionele acties genoemd), de Joegoslavische oorlog en allerlei burgeroorlogen en andere conflicten gekend in Syrië̈, Israël, Palestina, Jemen, China, Tibet, Myanmar en veel en veel meer landen. Met als nieuwkomer een herhaling van de Koude Oorlog tussen Rusland en de NAVO, uitgevochten in Oekraïne. 

Daar gingen ze… 

Als kind verbaasde ik me al over het fenomeen oorlog.
Hoe kan het toch dat we met alles wat we nu weten nog oorlog voeren? En wie voeren er eigenlijk oorlog? Zijn dat de soldaten? Als we zanger Bob Dylan mogen geloven wel. Hij zingt over de Universal Soldier die de schuld heeft aan alle conflicten. Tja… als hij zou verzuimen naar het slagveld te gaan, dan zou er geen oorlog gevoerd kunnen worden. Als we kijken naar alle oorlogen, dan zijn het altijd machthebbers die niet anders zeggen te kunnen dan tot oorlog over te gaan. De Duitse Keizer moest de oorlog in toen Franz Ferdinand in 1914 in Sarajevo doodgeschoten werd door een geheime nationalistische Servische groep. Oostenrijk-Hongarije verklaarde de oorlog aan Servië̈ en hop! Daar gingen de jonge mannen het slagveld op. In de Tweede Wereldoorlog was het Hitler die lebensraum zocht en hop! Daar gingen de jonge mannen het slagveld op. In de Vietnamoorlog waren Noord- en Zuid-Vietnam het niet eens met elkaar. Rusland en China steunden het noorden, Amerika en de NAVO steunden het zuiden en hop! Daar gingen de jonge mannen het slagveld op. Wat is er toch aan de hand met die jonge mannen die steeds maar weer dat slagveld oprennen? Is het omdat het voor mannen zo fijn en heroïsch is om samen te vechten? Broederschap, glorie en zelfopoffering? Is het om gewoon even niet meer thuis te hoeven zijn bij moeder de vrouw? Net zoiets als gaan vissen, maar dan langer? Het avontuur dat lonkt? Buit en eer? Het goede dienen? Het slechte verslaan? Zoals Joris de Draak versloeg? Wellicht is het een beetje van allemaal. Maar het belangrijkste is volgens mij het KARMA van deze jonge mannen (en tegenwoordig steeds vaker ook jonge vrouwen). 

Atlantis 

In de afgelopen dertien jaar heb ik met verschillende militairen mogen werken met behulp van regressietherapie. Een Amerikaanse oorlogsveteraan die in Vietnam had gediend, een sluipschutter, een sergeant-majoor, en verschillende Afghanistan- en Bosnië̈-veteranen. En weet je wat steeds weer opvalt? De roeping die ze hadden om het leger in te gaan was niet uniek voor dit leven. Zo had de Vietnam-veteraan al in Normandië̈ gediend op D-Day, had de sluipschutter al eerder gevochten en hadden verreweg de meeste andere veteranen ook al karmische herinneringen aan strijd. Vaak meerdere levens achter elkaar. Het hele spelletje van politici die oproepen tot oorlog, generaals die daar gehoor aan geven en soldaten die vervolgens naar het slagveld rennen herhaalt zich keer op keer weer. Al sinds Atlantis wordt hetzelfde karmische spel gespeeld met ongeveer dezelfde zielen in de hoofdrol. Veel van de jonge mannen die in de Eerste Wereldoorlog sneuvelden, kwamen gewoon terug in de Tweede Wereldoorlog om het rondje nog een keer te doen. En velen gingen vervolgens door naar Vietnam, Korea en al die andere plekken waar oorlog gevoerd werd de afgelopen eeuw. Als we oorlog willen stoppen en vrede op aarde willen bereiken, dan is het essentieel dat we het oorlogskarma van de mensheid helen. En dat begint met de individuele soldaat en officier. Het mooist zou het zijn als we het karma van politici en wereldleiders ook zouden kunnen aanpakken. 

Healing circles 

Als we iets weten in deze tijd van toenemend bewustzijn, dan is het dat je het karma van je ziel niet keer op keer hoeft te beleven om het te kunnen transformeren en te integreren. Er zijn talloze methodes beschikbaar waarmee je karma kunt omzetten, kunt transmuteren van angst naar liefde. Want eerlijk is eerlijk. Oorlogskarma = angstkarma. Liefde zou geen oorlog voeren. Dus wat nu als we alle militairen in de wereld van alle rangen en alle politici en wereldleiders die deze mensen gebruiken voor hun eigen agenda’s, zouden verplichten aan hun karma te werken? Niet op het slagveld of vanuit hun kantoren, paleizen en vergaderruimten, maar in healing circles, waarbij ze onder begeleiding van een deskundig therapeut aan zichzelf zouden mogen werken. Waarin de militairen al die levens mogen doorwerken waarin ze van huis moesten en alles achterlieten, waarin ze hun kameraden zagen sterven, waarin ze foute en fatale beslissingen maakten, waarin ze anderen vermoordden, waarin ze zelf aan flarden geschoten werden. En de politici en leiders zouden aan hun machtswellust kunnen werken, hun sluwe spelletjes kunnen onderdompelen in liefde, hun elitaire gedrag kunnen loslaten… 

Zou het? 

In wat voor wereld zouden we terechtkomen zonder het oorlogskarma van al deze zielen, van opdrachtgever tot uitvoerder. Zou er dan nog oorlog zijn? Of onderdrukking? Bombardementen? Burgerslachtoffers? Of zou het groter zijn dan dat? Zou er iets in het collectief menselijk karma zijn wat ook aangepakt dient te worden? Zit de oorlog in alle mensen? Ook in jou en mij? En zouden we eigenlijk allemaal in healing cirlcles aan onszelf mogen gaan werken? Zou dan de oorlog uit het collectief menselijk DNA getransformeerd kunnen worden? En kunnen we dan allemaal stoppen met oorlogje spelen? En met anderen oorlogje laten spelen? Zonder dat we blind achter propagandamachines aanrennen? Zonder dat we wéér de goeden zijn en zij wéér de slechten? Zonder dat we stilzwijgend instemmen met de bombardementen? Wat nu als het oorlog zou zijn en niemand ging, vroeg John Lennon zich af. Wat nu als het oorlog zou zijn en niet alleen de soldaten en hun officiers, maar ook de propagandamakers en de ondersteunende massa’s zouden thuisblijven… Zouden we dan écht een einde kunnen maken aan de oorlog en de vrede op aarde kunnen bewerkstelligen? 

Paravisie Column April 2022

‘Als je het wonder van het bestaan an sich niet ziet, dan zal geen wonder groot genoeg voor je zijn’ 

De onlangs overleden Vietnamese Zen Meester Thich Nath Hahn was er duidelijk over: “Het werkelijke wonder is niet te lopen op water, of in de lucht. Het werkelijke wonder is eenvoudigweg lopen op aarde.” En daar heeft hij een punt. We nemen het leven vaak als zo vanzelfsprekend, dat we het wonder dat het eigenlijk is niet meer zien. Er zijn tenslotte bijna acht miljard mensen op aarde, dus wat is er nou zo bijzonder aan het menselijk bestaan? Nou… 

We kunnen het onszelf niet kwalijk nemen. We hebben immers geen enkel officieel referentiepunt, anders dan deze planeet met de mensen die erop leven. Stel dat we zeker zouden weten dat er vele triljoenen mensachtige wezens in het universum woonden, dan zou het al veel meer bijzonder zijn om mens te zijn. Laten we dat voor dit artikel als uitgangspunt nemen. Dat er onvoorstelbaar veel wezens op planeten in de ruimte om ons heen wonen. En laten we daaraan toevoegen dat er enorme aantallen zielen in de rij staan om te incarneren als mens. Dan zou het al een stuk unieker zijn de menselijke ervaring te mogen hebben. 

Verwachting versus verwondering 

Jij kent vast mensen die niet gelukkig zijn. Het leven is moeilijk, lastig en ingewikkeld voor ze. Het zit ze vaak tegen, vinden ze, en bijna niets in het leven voldoet aan hun verwachtingen. Terwijl ze best een vol leven hebben. Met een leuke baan, of prima bedrijf. Met een gezin, partner, of happy single. Met hobby’s en vermaak. Maar toch kunnen ze er niet van genieten. Er zit een soort gat diep vanbinnen dat ze niet opgevuld lijken te krijgen. Ze zijn teleurgesteld in zichzelf, in de mensen om hen heen, maar vooral teleurgesteld in het leven. Logisch, hoor ik je denken, verwachtingen leiden tot teleurstellingen, dit is een ongeschreven universele wet. En daar heb je gelijk in. Verwachting is het tegenovergestelde van verwondering. En als je je niet kunt verwonderen over het leven, dan kan het enorm tegenvallen allemaal. Eigenlijk is het best een beetje arrogant om vanuit aannames en verwachtingen in het leven te staan. Je vindt dat een bestaan aan bepaal- de voorwaarden moet voldoen en wanneer dat niet zo is, brengt dat twijfel, ongeluksgevoelens en teleurstelling. En natuurlijk kan niemand daar in eerste instantie wat aan doen. We hebben van onze ouders, van leraren op school, uit geschiedenisboeken, van Hollywoodfilms en uit boeken en media geleerd hoe het leven zou moeten zijn. We willen dat ons leven aan dat plaatje voldoet. We willen inherent succesvol zijn. Falen in het leven is een verschrikkelijke straf waar niemand aan wil denken. Maar wat als je het plaatje van hoe je leven zou moeten zijn eens laat varen en je leven neemt zoals het is? Vanuit dank- baarheid en verwondering? Wat zou er dan gebeuren? 

Stel dat… 

Als je de magie van een eitje en een zaadje die gezamenlijk tot een lichaam leiden niet ziet, dan is het inderdaad maar een lichaam, waar er zovelen van zijn. Dat lichaam is dan ook nog eens niet zoals je zou willen dat het zou zijn. In reclamespotjes, magazines en films zien lichamen er tenslotte heel anders uit dan dat van jou! Als je de magie van twee mensen die van elkaar houden niet ziet, dan is een relatie nooit goed genoeg en valt het altijd tegen. Als je de magie van het lopen op aarde niet ziet, dan kan het leven een uitzichtloze sleur worden. Je maatschappelijke succes, wat je ook doet, maakt daar geen verschil in. Succes zonder voldoening is een leeg vat. En voldoening is een gevolg van verwondering. Stel nu eens dat je je over alles zou verwonderen? Dat je je verwondert over je lichaam. Dat je je verwondert over je ouders die je hebben binnen- gelaten op aarde. Dat je je verwondert over je gedachten en emoties, dat je je verwondert over je vriendschappen, over je baan, over de planeet en het leven op aarde. 

Dan openbaart er zich een energie die we dankbaarheid noemen. Stel dat je dankbaarheid zou voelen voor alle aspecten van je leven? Dankbaar voor de plezierige en
de onplezierige zaken, dankbaar voor de heilzame en de niet-heilzame delen, dankbaar voor het genot en de pijn die nu eenmaal bij een mensenleven horen? Een dankbaar mens kan zich verwonderen over de magie van het leven. Want dat is toch wat het is? Pure magie? Ik geloof er zelf in dat er vele miljarden zielen staan te popelen om een rondje mee te mogen draaien als mens. De ervaring hier op aarde is zo uniek en zo speciaal. Er zijn boze tongen die beweren dat we met zoveel mensen op aarde zijn, omdat we gevangengehouden worden met zoveel zielen tegelijk. Ik geloof dat niet en bekijk het liever positief. Er zijn zoveel zielen op aarde, omdat we in een eindtijd van een periode leven. Een overgang naar een nieuw collectief menselijk bewustzijn op aarde. We zijn bewust en onbewust bezig van een ego-bewustzijn, naar een harts-bewustzijn te bewegen. En dat doen we niet buiten onszelf, we gaan fysiek nergens naartoe. Dat doen we binnenin onszelf. 

Onthechting 

Maar goed, ga het voorgaande maar eens vertellen aan iemand die teleurgesteld is in het leven. Iemand die de magie van deze tijd niet begrijpt. Iemand die in angst leeft door de coronamaatregelen-crisis en een derde we- reldoorlog vreest door de gebeurtenissen in de Oekraïne. Aan iemand die een lichaam hebben als vanzelfsprekend ervaart. Dat lichaam moet het gewoon doen en als het niet werkt, ga je naar de dokter. Iemand die verwacht dat het leven als vanzelf moet lukken. Iemand die succes ziet als slagen in een baan of bedrijf. Begrijp me niet verkeerd, ik heb geen oordeel over mensen die zo in het leven staan. Er was tenslotte een tijd dat ik zelf zo in het leven stond. Ik had alles wat mijn hartje begeerde, maar was vanbinnen diepongelukkig. En ik begreep het niet. Alle voorwaarden voor geluk had ik gecreëerd, dacht ik. Een goedlopend bedrijf, een mooie vrouw, veel vrienden, een gaaf huis, een snelle wagen. Waarom bleef ik me dan zo rot voelen? Wat ik ook kocht, of deed, het mocht niet baten. Tot het moment kwam dat me alles afgenomen werd. Mijn vrouw wilde scheiden, ik werd uit mijn bedrijf gezet en moest het huis verkopen. Toen ik niets meer had, begon ik de waarde van alles in te zien. En dat is nu precies waar het om gaat. Als je niets hebt en nergens aan gehecht bent, dan ga je ervaren wat het is om een vol leven te leiden. Dan ga je inzien wat een wonder dat hele bestaan eigenlijk is. Dan ga je beseffen dat je bezit eigenlijk jóu bezit. Dan ga je begrijpen waarom de natives in Amerika dit leven een earthwalk noemen. Een wandeling over de aarde. Een tijdelijkheid van geboorte naar dood. Dan ga je de schoonheid van de schepping zien. Het wonder van de mensheid. Dan ga je de kleine dingen in het leven waarderen: de geur van een bloem, het rennen van een kind. Dan ontdek je de synchroniciteit van het bestaan. Hoe alles een divine timing heeft. Hoe alles komt en gaat in het leven. Hoe alles rijst en daalt. Je gaat de kwetsbaarheid zien van je lichaam. De vluchtigheid van je werk en je bezit. De delicate natuur van je relaties met andere mensen. Dan neem je niets meer voor vanzelfsprekend. Dan is alles een wonder. Het hele leven met alles erop en eraan wordt dat een magisch avontuur. Dan kun je je weer verwonderen als een kind. Over het opkomen van de zon en het begin van weer een nieuwe dag. Over een vriend die zomaar belt. Over een nieuw plan dat zich in je bewustzijn ontvouwt. 

Cirkel 

Dat is volgens mij het werkelijke wonder van het leven. Natuurlijk is het mooi als je wonderen kunt verrichten. Veel ParaVisie-lezers zijn helderziend, hebben genezen- de krachten, kunnen in de toekomst kijken of op andere manieren wonderen doen geschieden. Prachtig natuurlijk, maar als je het wonder van het bestaan an sich niet ziet, dan zal geen wonder groot genoeg voor je zijn. Dan zal geen bezit je voldoening geven. Dan zul je altijd blijven zoeken, blijven jagen, blijven verwachten. En verwachtingen leiden tot teleurstellingen, zo zagen we al. Geluk is een keuze in het leven. En geluk begint met verwondering. Verwondering leidt tot dankbaarheid en dankbaarheid gaat over in nederigheid. Je gaat je beseffen dat je een geluksvogel bent die een prachtige ervaring op aarde mag beleven. Nederigheid gaat over in het herkennen van de synchroniciteit in je bestaan. Synchroniciteit maakt dat je altijd de juiste mensen en ervaringen op je pad krijgt. Bewustwording daarvan leidt weer tot vertrouwen in het bestaan. Vertrouwen leidt tot veiligheid en zekerheid-in-jezelf en dat leidt weer tot acceptatie van wie je bent en wat je hebt en ervaart. Acceptatie leidt tot transformatie. Het leven ontvouwt zich op een magische manier voor je, precies zoals bij je past, precies zoals je voldoening geeft. En werkelijke acceptatie en voldoening leiden tot geluk. Zo is de cirkel weer rond. Een cirkel die begint bij dankbaarheid en verwondering. Dus als je morgen wakker wordt, dank dan degene naast wie je ontwaakt dat hij of zij er is. Dank je lichaam dat het er altijd voor je is. Dank de zon dat ze schijnt en het leven mogelijk maakt. Dank je werk, zelfs als je het niet leuk vindt. Verwonder je over de mensen om je heen. Verwon- der je over alle elementen van jouw leven. Dank je ziel voor deze incarnatie, dank je gidsen voor hun begeleiding en dank de Bron voor het bestaan. Hoe bijzonder is het dat je, in een universum met honderd miljard bewoonbare planeten waarop triljoenen wezens wonen, nu precies op aarde mag wandelen? Dat je in een incarnatie-systeem van honderden miljarden zielen bij die acht miljard zielen hoort die in deze overgangstijd eersterangs zitten? 

Ik eindig dit artikel zoals ik begon met deze quote van Thich Nath Hahn, dat de kern raakt van het hierboven beschrevene: “Het werkelijke wonder is niet te lopen op water, of in de lucht. Het werkelijke wonder is eenvoudigweg lopen op aarde.” • 

Paravisie Column Februari 2022

Sinds het aantal vaccinaties zo exponentieel gestegen is, is ook het aantal hartklachten gestegen. Een studie uit Israël (Merovach et al, Hadassah Medical Center) laat zien dat
met name jonge mannen in de dagen na een mRNA vaccin een verhoogd risico hebben op myocarditis. Myocarditis is een ontsteking van de hartspier en het hartzakje. Deze aandoening komt tegenwoordig veel vaker voor dan in de jaren voor covid-19, vertelt hetzelfde onderzoek. Ook het bijwerkingen-centrum Lareb geeft op haar website aan dat het risico op hartklachten toeneemt na vaccinatie. Omdat de RNA-vaccins nog in de experimentele fase zijn, is verder onderzoek nodig. Is er, vanuit spiritueel oogpunt, licht op deze zorgelijke ontwikkeling te schijnen? 

Waarom zouden de RNA-experimenten als eerste het hart raken? Daar zijn verschillende theorieën over. Het hart is het eerste orgaan wat groeit bij een embryo. Op de echotafel bij de verloskundigen kijken ouders reikhalzend uit naar het moment dat ze voor het eerst het hartje zien kloppen. Alles start bij het hart. En dat is geen toeval. Het hart is de verbinding met de ziel. De ziel is op haar beurt de menselijke verbinding met de Bron. Via het fysieke en energetisch hart zijn mensen aangesloten op hun hoger bewustzijn en op het AL. Als je mensen dus (verder) wilt afscheiden van de Bron, van hun ziel en van elkaar, dan is de snelste manier het blokkeren van het hart. Maar waarom zou iemand dat willen doen? 
En wie dan? 

Matrix 

Volgens het boeddhisme en het hindoeïsme is de mens al zolang we weten gevangen in een illusie; het Maya. 

De sluiers van deze illusie houden de mens in onwetendheid. En dat gebeurt niet zomaar, dat wordt gedaan. Mara is de Boeddhistische tegenhanger van de Satan. Deze kracht houdt de mens willens en wetens in de illusie. Toen de Boeddha zich 2500 jaar geleden probeerde te bevrijden uit het Maya, deed Mara er alles aan hem daarvan te weerhouden. Tevergeefs, de Boeddha zegevierde. Hier in Zuid-Frankrijk noemden de Katharen Mara de Yaldaboath, de gnostische tegen- hanger van de Satan. Yaldaboath houdt de mensenzielen gevangen in een namaakschepping. Ook tribes als de Lakota, de Maya’s en de Hopi kennen een dergelijk wereldbeeld. Volgens de Zulu’s en andere stammen zijn er buitenaardse reptielachtige vierde dimensiewezens die de mens onderdrukken. Kortom, verschillende wijsheidstradi- ties vertellen ons los van elkaar dat er een kracht is die de mens in onwetendheid en afgescheidenheid wil houden om zo zijn heerschappij over de mensheid te behouden. Het is één van de oudste en diepste spirituele realisaties dat de werkelijkheid die we leven een illusie is. Een naamaakschepping, een hologram, een matrix. 

Angst 

De mate waarin iemand spiritueel ontwikkeld is, kan voor een belangrijk deel afgelezen worden aan diens angst voor de dood. Iemand die nog bang is voor de dood, leeft voor een overgroot in de illusie van afgescheidenheid. Spirituele beoefening gaat veelal om het ervaren van eenheid, het ontwikkelen van verbinding met de Bron (en met anderen) en de weg van angst naar liefde. Je zou dus kunnen stellen dat alles wat met afgescheidenheid, verdeling en angst te maken heeft erop gericht is de mensheid nog dieper in de illusie te vangen. Niet voor niets zei Patanjali, de grondlegger van de moderne yoga, 200 voor Christus al: “Hoe groter je licht, hoe groter de tegenkracht”. Zeker in deze tijd van Aquarius, waarin de mensheid collectief aan het ontwaken is, is het duidelijk dat de tegenkracht, de Mara, er alles aan doet om dat ontwaken te voorkomen. Als de mensheid ontwaakt is uit de sluiers der onwetendheid, is er voor Mara tenslotte geen heerschappij meer. Wanneer er dan plotseling een (aangekondigde) pandemie op het wereldtoneel verschijnt en wereldwijd dezelfde maatregelen genomen worden, zoals mondkapjes, afstand houden en thuisblijven… Maatregelen die allemaal gaan over angst voor dood en ziekte en allemaal leiden tot afscheiding en verdeeldheid… Dan kun je als spiritueel mens toch op je vingers narekenen dat de Mara hier aan het werk is? Verreweg de meeste bewuste mensen, spirituele leraren en lichtwerkers wereldwijd hebben deze conclusie getrokken. 

‘De geïmplanteerde chip? De verleiding er één te nemen zal voor veel mensen onweerstaanbaar blijken’ 

Chips, chips, chips 

Dat RNA-vaccins kunnen leiden tot hartklachten, is vanuit bovengenoemde spirituele visie helemaal niet vreemd. Het vaccineren zou zomaar de zoveelste maatregel kunnen zijn die gericht is op het doorbreken van de verbinding van de mens met de Bron in zichzelf. Ik stel dit hier niet als feit, maar we mogen dat wel scherp in de gaten houden met elkaar. De grote vraag daarbij is of het überhaupt mogelijk is mensen kunstmatig van hun ziel af te scheiden. De Israëlische auteur Yuval Harari vertelt dat de mens een hackable animal is geworden. Hij stelt dat de huidige techniek op een zodanig niveau is, dat de mens kan af- gescheiden worden van zichzelf. Algoritmes van artificiële intelligentie nemen in steeds hogere mate de controle op aarde over, aldus de historicus. Toch lijkt het hoogmoed om te denken dat de ziel geknecht kan worden. Mara voert een achterhoedegevecht om zijn macht te behouden. Ursula von der Leyen, de voorzitter van de Europese Commissie, maakte onlangs bijvoorbeeld bekend dat de EU de New European Chips Act introduceert en dat de productie van microchips verveelvoudigd wordt. Chips kun je natuurlijk gebruiken in talloze toepassingen. Eén ervan is de chip als vervanging van de QR-code op de telefoon. Met een geïmplanteerde chip kun je dan bijvoorbeeld je vaccinatiestatus aangeven in de kroeg, je biertje betalen én je voordeur openen bij thuiskomst. De verleiding er één te nemen zal voor veel mensen onweerstaanbaar blijken. Een logische locatie voor een dergelijke chip zou de rechterhand zijn. En als we zover zijn dat mensen massaal chips laten implanteren, dan komt er nog een spirituele voorspelling uit. In dat geval weten we zeker dat we in de Apocalyptische eindtijd zijn aangekomen zoals deze is omschreven in de Openbaring van Johannes, het favoriete Bijbelboek van de Katharen. 

Goed nieuws 

In Openbaring vertelt Jezus onder andere dat alle men- sen een merkteken van het Beest zullen krijgen aan hun rechterhand, of voorhoofd, zonder welk niemand mag ko- pen of verkopen (Openbaring 13:16/17). Het moge duidelijk zijn dat dit Bijbelse Beest heel goed dezelfde zou kunnen zijn als de Mara, de Yaldaboath en de Satan. En dat de kracht achter deze maatregelen diezelfde Mara is, in een laatste poging de ontwakende mensheid in de sluiers van de onwetendheid te houden zoals hij destijds tevergeefs bij de Boeddha probeerde. Klinkt dat spannend alle- maal? Geen zorgen. Als het werkelijk zo is dat we nu in de eindtijd leven, dan is er fantastisch nieuws. Want zoals de Boeddha zichzelf bevrijdde, zo zullen alle mensen zich bevrijden. Het een-na-laatste hoofdstuk van Openbaring vertelt ons niet voor niets: “En ik zag een nieuwe hemel en een nieuwe aarde; want de eerste hemel en de eerste aarde waren voorbijgegaan” (Openbaring 21:1). • 

‘Zoals de Boeddha zich bevrijdde, zo zullen alle mensen zich bevrijden’ 

Paravisie Column Januari 2022

In kwantumsprongen worden situaties uit het verleden inzichtelijk. Ik zal een voorbeeld geven: proberen wereld- wijd de regeringen de ene week de slogan ‘De pandemie van de ongevaccineerden’ er doorheen te duwen door propagandistische retoriek te verspreiden over het gevaar van niet vaccineren… dan staat er twee weken later

een artikel in nota bene The Lancet, een van de meest toonaangevende wetenschappelijke bladen van deze tijd, waarin een dringende oproep aan regeringsfunctionaris- sen gedaan wordt te stoppen met valselijke beweringen dat niet-gevaccineerden een risico vormen voor de gevac- cineerden. Letterlijk schrijven de wetenschappers: ‘Het is verkeerd en gevaarlijk om te spreken van een pandemie van niet-gevaccineerden’. Of je nu gevaccineerd bent of niet en wat je er ook over denkt, dit voorbeeld drukt uit hoe snel beeldvorming en perceptie gewijzigd kunnen worden in onze huidige samenleving.

Het switchen van tijdlijnen

Dus wat zal er zich volgend jaar voltrekken? Wat nu als er niemand is die dat weet? Wat nu als de toekomst
niet bestaat uit een vastgelegd pad, maar uit mogelijke tijdslijnen? De toekomst is multidimensionaal. Ieder kijkt ernaar vanuit een eigen tijdlijn. Daarom is toekomst ook niet te voorspellen. Rekenmodellen over toekomstige bevolkingsgroei en andere toekomstige zaken slaan de plank meestal mis. Maar ook spirituele voorspellingen zitten er vaak naast. Een voorbeeld van een voorspelling in de fysieke wereld die niet bleek te kloppen was toen het Covid-19 virus van China naar Europa kwam. In het Aziati- sche reuzenland vielen de mensen op straat neer, zagen we hier op tv. Een gevaarlijk killervirus was onderweg. Het had maar liefst een sterfteratio van 3.4% en ondanks dat de andere A-lijst ziekten daar met tientallen procenten bovenuit kwamen, was de wereld in paniek. Toen het

virus echter in Italië landde, was de sterfteratio nog maar 0.24%. Wat was er gebeurd? Alle alarmerende modellen bleken ongefundeerd. Het hele plan dat klaarlag, sloeg als een tang op een varken. Veel mensen doorzagen direct deze misleiding. Maar wat was er nou gebeurd? De tijdlijn was veranderd! Of het nu door buitenaardse interventie was, of door het toedoen van hele bewuste mensen hier op aarde (of een samenwerking van beide): de tijdlijn waarin er zich een grote dodelijke pandemie zou vol- trekken bestond niet meer. Terwijl overheden, (internati- onale) instituten, gezondheidsinstanties en een deel van de bevolking deze, niet bestaande, tijdlijn bleef volgen, stonden er talloze mensen met verbazing te kijken naar wat er gebeurde. Was dit een grap, zo vroegen velen zich af. Een griepvirus dat wordt bestreden met maatregelen die Ebola eer aan zouden doen! Zo snel kunnen tijdlijnen switchen.

Mijn tijdlijn

Tijdlijnen veranderen de hele tijd. Er bestaat een tijdlijn waarin de inwoners van Europa zich in de richting van een controlemaatschappij à la China bewegen. Een Orwelliaan- se samenleving met sociale kredietsystemen, digitaal geld, uniformiteit, gezichtsherkenning op straat en chips in de rechterhand. Als de huidige tijdslijn zich zo doorzet, is de kans groot dat deze maatschappijvorming zich binnen een aantal jaren voltrekt. Maar… De kans dat buitenaardse lichtkrachten en lichtwerkers hier op aarde deze tijdlijn gaan toestaan, is niet zo groot. We moeten echter wel opletten. Onlangs in- terviewde ik de Amerikaanse spiritueel leraar Lorie Ladd voor het Facebookplatform Studio New Earth. Haar gidsen van de Galactische Federatie van het Licht (een vereniging van inter- stellaire 5D+ beschavingen als de Arcturianen, de Syrianen en de Pleiadiërs) hadden haar verteld dat de mensheid in 2021 al meerdere kansen gemist had om collectief van tijdlijn te switchen. Hierdoor bevinden we ons nog steeds op de onder- drukkingstijdlijn die we eigenlijk niet willen. Voor het nieuwe jaar wil ik dan ook graag een voorspelling doen van een tijdlijn die mij helemaal geweldig lijkt en naar ik hoop jou ook. Een tijdlijn waarin de plandemie oplost. Waarin de mensheid plotseling een draai maakt, waarbij technologie, infrastruc- tuur en innovatie niet meer gebruikt worden voor de op angst en macht gebaseerde controle van de mensheid door een elite, maar juist om de mensheid te faciliteren op weg naar een Nieuwe Aarde van harmonie, verbinding en liefde! Een wereld waarin we de verbinding met Moeder Aarde terugvin- den. Een samenleving waarin iedereen uniek mag zijn, maar niemand uitgesloten, gemarginaliseerd of misbruikt wordt. Een wereld waarin natuuropbouw en duurzaamheid voorop- staan uit liefde voor Moeder Aarde. Een maatschappij waar contact met de Bron een eerste levensbehoefte is en waar voedsel en water zuiver zijn en rijkdom en armoede opgelost. Waar regeringen werken voor het welzijn van hun burgers en bedrijven zich inzetten for the good of all.

Utopie?

Een utopie? Dat hebben we zelf in de hand. De toekomst is multidimensionaal. We mogen zelf onze tijdlijnen kiezen. En we worden nog geholpen ook door onze galactische broeders en zusters. Let wel: ik schrijf heel duidelijk geholpen. Ze gaan ons niet redden. We mogen het zelf doen. Zelf aan de slag met elkaar. Zelf focussen op die nieuwe tijdlijn. Zoveel moge- lijk anderen, die zich nog in de oude tijdlijn bevinden, laten zien hoe destructief deze tijdlijn is. Opdat men wakker wordt en de ogen voor het alternatief, de Terra Nova, opent. Precies het verhaal dat ik in de roman 2044 beschrijf. Door zelf ons licht te schijnen op de oude tijdlijn en onze hoop en focus te richten op de nieuwe tijdlijn, kunnen we de kwantumspron- gen gaan maken naar de Aquarius tijdlijn. Op naar de Nieuwe Aarde 2022, met z’n allen! Wat er ook gebeurt, heb een geweldig 2022 en geniet van al het moois op deze planeet in deze megaboeiende tijd! Ik voorspel dat dit je beste jaar ooit gaat worden 😉 •

Paravisie Column December 2021

Saigon, Vietnam, 2010. Monique en ik lopen, samen met onze Vietnamese vriendin Thuy, door de smalle achteraf- straatjes van Saigon. Thuy neemt ons mee naar één van de meest oude en mystieke fortune tellers van Zuid-Viet- nam. We komen aan bij de voordeur van een huis dat er oud en verloederd uitziet. Een meisje laat ons binnen en leidt ons door schijnbaar oneindige gangetjes, trapjes en kamertjes. Na een lange tocht door het labyrintachtige huis, komen we aan in het kamertje van het oude medium. De geur van gekookte rijst zweeft ons tegemoet. Op de vieze houten vloer zit een oude vrouw. Ze draagt haar grijze haar in een permanentje en haar wijze gezicht is getekend door diepe rimpels. We schatten haar minstens honderd jaar oud. De wijze zit in kleermakerszit op de grond van de, verder nagenoeg lege, kamer. In een hoekje ligt, verborgen onder een deken, een andere vrouw. Thuy vertelt ons dat dit de geestelijk gehandicapte dochter van het oude medium is waarmee ze in de geestenwereld samenwerkt. Met een gewichtige uitdrukking op haar ge- zicht haalt de oude vrouw een kaartspel uit haar gewaad en legt een aantal smoezelige kaarten op de grond waar wij inmiddels hebben plaatsgenomen. Ze kijkt Monique ondertussen aan met een verwrongen blik. Monique is niet goed bezig, zo vinden de kaarten blijkbaar. Ze kan beter een voorbeeld nemen aan haar zus in Nederland, die het leven veel beter begrijpt dan zij. We vragen ons af wat de oude vrouw bedoelt en bedenken dat het maar één ding kan zijn: Monique en ik leefden ongetrouwd samen gedurende onze jaren in Saigon. Monique’s zus was vroeg getrouwd en had op jonge leeftijd al drie kinderen ge- baard. In de belevingswereld van de oude, in traditioneel Vietnam opgegroeide wijze, was dit de juiste manier van leven en leefde Monique zedeloos.

‘Mediums die 100% zuiver zijn? Ik heb ze nog niet ontmoet’

Ervaringsdeskundige

Westland, 2012. Bij de geboorte van onze oudste zoon zie ik een aantal wezens in de kamer. Eén ervan is Garuda,
de man-vogel waarop de Hindoeïstische God Vishnu zich verplaatst. Een paar dagen later spreek ik een bevriend medium uit Den Haag. Zij bevestigt een aantal van de wezens die ik in de ruimte heb gezien. Maar Garuda ziet ze niet. Wél iets anders. Namelijk een indrukwekkende toekan. Oók een vogel, dezelfde energie, maar wel anders qua vorm…

In de loop der jaren heb ik talloze mediums leren kennen. Variërend van mediums die rechtstreeks verbonden zijn met de Akasha Kronieken tot mediums die overleden mensen en/of engelen channelen en mediums die de fysiek-energetische informatie van hun cliënten downloaden. Ook ken ik mediums die dat allemáál in huis hebben. Ik had en heb het voorrecht met vele mediums te mogen werken. Mediums die zijn opgeleid aan het Arthur Findlay College in Engeland, mediums uit allerlei tradities en culturen, zoals indianenstammen en met Aziatische achtergronden. Alsmede mediums die bijna niemand kent, maar die wél dwars door het universum heen kijken en over een oneindige wijsheid beschikken. Eén van mijn eerste leraren was een mannelijk medium uit Amsterdam. Ik studeerde bij een Indiase helderziende uit het midden van Neder- land en was anderhalf jaar in de leer bij een bekende hel- derziende uit Thailand. Tot op de dag van vandaag heb ik het voorrecht samen te mogen werken met bekende mediums als Jo Suijkerbuijk en Bonnie Bessem. Kortom; ik ben zelf geen medium, maar wél ervaringsdeskundige mét mediums.

5 waarheden over mediumschap

Toen hoofdredacteur Niels Brummelman me erop wees dat deze uitgave in het teken van mediumschap zou staan, werd ik enthousiast. Ik vroeg me af wat ik wilde delen over mijn ervaringen met mediums door de jaren heen. Er zijn vijf aspecten van het mediumschap die ik graag mee wil geven aan eenieder die dit leest. Doe er je voordeel mee:

Ook een medium heeft een ego.

Nog nooit heb ik een medium ontmoet dat geheel zonder eigen filters naar de realiteit kan kijken. Of het nu de wijze oude fortune teller in Saigon was met haar cultureel bepaalde filters (die ons overigens hele ware dingen heeft voorspeld destijds), of het medium uit Den Haag bij de geboorte van mijn oudste, of de mediums die worden ingezet bij politieonderzoeken of geheime diensten, allemaal keken ze door hun eigen geconditioneerde bril naar de werkelijkheid. Natuurlijk leren mediums om zo zuiver mogelijk te kijken, maar nog nooit vond ik er één die daar 100% zuiver in was. En dat hoeft gelukkig ook niet. Je bent er altijd zelf bij.

Mediums zijn als belastingadviseurs en advocaten.

Wat ik daarmee bedoel? Mediums zijn adviseurs. Ze hebben niet de waarheid in pacht (hetgeen een goed medium ook nooit zal beweren) en ze kijken, nogmaals, altijd vanuit hun eigen filters. Wanneer je advies vraagt aan
een belastingadviseur of advocaat, dan neem je (als het goed is) dat advies altijd met een korreltje zout. Je denkt zelf óók na en bepaalt je vervolgstappen pas na grondig invoelen en nadenken. Toch? Zo werkt het met spiritueel adviseurs ook. Een reading van een medium mag je zien als een advies. Maar blijf altijd zelf interpreteren, invoelen en nadenken.

Geen medium kent de toekomst.

Jouw bestaan is multidimensionaal. Jouw toekomst ook. Vanaf dit moment in tijd zijn er talloze mogelijke toekom- sten waarin je terecht kunt komen. Een medium ziet één of meer van die toekomstdimensies en voorspelt deze. Dat betekent niet dat je leven die richting op móet gaan. Je bent er altijd zelf bij en de keuzes en beslissingen die jij in je leven maakt, bepalen de uitkomst.

Let goed op de bron waarmee een medium werkt.

De schepping zoals wij die ervaren, is een namaak-schep- ping. Een matrix of hologram van de werkelijke schepping: het Nirvana of pleroma. Alles in deze schepping is een kopie van de werkelijke schepping. Dus ook opgestegen meesters, engelen en aartsengelen. Als je met een medium werkt die op zijn of haar beurt met de ongeziene wereld werkt, vraag dan altijd goed door op welke laag deze dat doet. Aartsengelen uit de werkelijke Schepping zijn bijvoorbeeld volle lichtwezens die je kunt vertrouwen. Aartsengelen uit de matrix echter, dienen het duister en zijn wolven in schaapskleren. Werk alléén met een medium dat met krachten vanuit de oorspronkelijke bron werkt. Dit geldt overigens ook voor healers en therapeuten. Natuur- lijk zijn er ook mediums die bewust het duister dienen. De kans dat je met deze zwarte magiërs in contact komt, is vrij klein. Als het toch gebeurt, ga te rade bij een krachtig medium dat het licht dient en ervaring heeft met zwarte magie.

Overleden voorouders zijn niet altijd betrouwbare bronnen.

Vaak komen in seances overledenen aan het woord. Dat is natuurlijk prachtig. Als je vader of oma alsnog kan zeggen wat hij of zij op het hart heeft, dan kan dat je enorm helpen. Het is alleen wel zo dat deze voorouders deels door hun eigen conditionering praten. Het deel waar je contact mee hebt, is nog steeds zoals jij deze persoon kende gedurende jouw leven. Weliswaar met meer inzicht en wijsheid van ‘de andere kant’. Ook zij hebben niet ‘De Wijsheid’ in pacht. Praat daarom altijd met ze zoals je met ze zou praten toen ze nog bij leven waren. Had je toen alles wat ze zeiden als waarheid aangenomen? Doe dat dan nu ook niet. Er is veel waardevolle heling en vergeving te vinden in deze gesprekken en ik kan het alleen maar aanraden, met bovengenoemde adviezen in het achterhoofd.

Terwijl ik bovenstaande schrijf, realiseer ik me dat het haast waarschuwingen lijken die ik geef. Dat ik geenszins mijn bedoeling. Zie het als adviezen van een ervaringsdeskundige. Ik ben zelf heel kritisch geworden in de mediums waar ik me toe verhoud. Net als in alle beroepen is er veel kaf onder het koren. Iemand die mediamieke en/of helderziende vaardigheden heeft vanaf geboorte, of door ontwikkeling, is nog niet per se in staat deze vaardig- heden goed toe te passen. Een werkelijk goed medium heeft zichzelf laten trainen door vergevorderde leraren en leraressen en heeft opleiding genoten om zo ver te komen. Autodidacten tussen de mediums zijn net zo realistisch als een autodidactisch piloot of een chirurg die zichzelf het opereren heeft aangeleerd.

Toekomst

Het mediumschap is al zo oud als de mensheid. In deze tijd van ontluikend bewustzijn komen er steeds meer mediums bij. Logisch, gezien de hoge trilling op Aarde en het aantal buitenaardsen dat hier incarneert. En ook nodig. Het zal niet meer lang duren voordat mediumschap een geaccepteerd beroep is. Nu al laten talloze politici, artiesten, CEO’s van grote bedrijven en topsporters zich door mediums adviseren. En dat zal alleen maar toenemen.

In de zorg, het onderwijs, politiek en bedrijfsleven zal het mediumschap in mijn optiek een belangrijkere rol krijgen bij begeleiding, verdieping en voorspelling. En terecht. De geziene en de ongeziene wereld komen steeds dichter bij elkaar. Ik kan deze ontwikkeling dan ook alleen maar toejuichen. Des te belangrijker is het dat mediums zich met elkaar gaan verbinden en dat mediums zichzelf serieus gaan nemen als belangrijke partij binnen de maatschappij. Zoals ze dat eigenlijk altijd geweest zijn de afgelopen 200.000 jaar, met uitzondering van met dank aan kerk en wetenschap de laatste 500 jaar. Samengevat: zelf ben ik een enorme fan van mediums en geloof ik dat hun rol toenemend belangrijk wordt.

Tot slot zou ik een lans willen breken voor verhoging van de tarieven van mediums. Veel van hen geven alles wat ze hebben in hun werk en durven er, door allerlei gedateerde overtuigingen, niet teveel voor te vragen. Wat mij betreft laten we dat los en gaan we mediums betalen wat we een arts, coach of psycholoog betalen. Ze zijn tenslotte van onschatbare waarde voor ieder mensenleven! •

Paravisie Column November 2021

In 2010 opende ik mijn eerste healing-praktijk vanuit ons toenmalig appartement in de Vietnamese hoofdstad Ho Chi Minh City (Saigon), waar wij een aantal jaren woonden. Ik begon met energiegenezing en al gauw ontstond er een mooie stroom cliënten. Destijds vroeg ik een bescheiden bedrag voor mijn diensten, zoals dat gaat als je net begint en nog weinig ervaring hebt. Het feit dat ik geld vroeg voor mijn healingwerk irriteerde onze Duitse onderbuurman. Hij was ook healer, vertelde hij, en hij vroeg geen geld. Men- sen mochten zelf bepalen wat ze hem betaalden (voor de karmische balans) en zo hoorde het te zijn volgens hem. Sterker nog: als je geld vraagt voor spirituele diensten, nemen je krachten af, aldus mijn Duitse buurman. In eerste instantie was ik onder de indruk van de man en zijn stel- ligheid, maar al snel realiseerde ik me dat deze healer er een goedbetaalde baan bij had en dus geen geld hoef- de te vragen voor zijn healings. In de loop der jaren heb ik met regelmaat kritiek gehad van mensen die vinden dat er geen geld verdiend mag worden met spiritualiteit. Nagenoeg al deze mensen hadden er zelf een baan naast en waren dus geen fulltime healer/teacher/therapeut. Of hun partner verdiende de kost. Tja, dan heb je makkelijk praten. Inmiddels weet ik ook dat mijn Duitse buurman ernaast zat en dat je krachten niet afnemen als je betaald wordt voor je spirituele werk. Die nemen alleen maar toe, is mijn ervaring!

Sociale structuur

Ik begrijp best waar het misverstand vandaan komt. Vroeger werd er geloofd dat als je een gave had gekregen van God, je die gave gratis en voor niets door moest geven aan andere mensen. Maar wat mensen tegenwoordig vergeten, is dat die vroegere healers en mediums onder- houden werden door hun families en gemeenschappen. De sociale structuur was toen heel anders, waardoor zo iemand ook geen geld hoefde te verdienen om te kunnen leven. Ook leefden deze mensen vaak in kloosters en cen- tra die bevoorraad werden door de omliggende gemeen- schappen en notabelen. Toen ik drie weken in Thailand in een boeddhistisch klooster mediteerde, kwamen elke zondag de rijken uit de omgeving geld brengen. In ruil daarvoor kregen ze privé meditatie-onderricht van de
abt. Op deze manier kan spiritualiteit ogenschijnlijk gratis aangeboden worden. Maar als tegenwoordig iemand pro- beert full-time te leven van donaties voor spiritueel werk, dan zet diegene zich daarmee buiten de maatschappij. Een huur- of koophuis is voor zo iemand ondenkbaar. Elke maand onzekerheid of de boodschappen wel betaald kunnen worden… Welke stabiliteit kan zo iemand zijn of haar kinderen bieden? Daarbij accepteert de belasting- dienst een dergelijke levensstijl niet. De enige optie is dan amateur-healer worden door er een baan naast te nemen.

Projectie

Maar waarom zou je? We leven in een andere tijd. De trilling is veel hoger nu. Tegenwoordig zijn het niet meer enkelingen met gaven, maar talloze mensen die ontwa- ken en spiritueel werk gaan beoefenen. Zij nemen deel aan het economisch verkeer en aan de maatschappij. Sterker nog, hun cliënten komen juist omdat ze een bepaalde achtergrond hebben die ze geloofwaardigheid geeft. Een voormalig advocaat die spiritueel coach wordt, trekt een clientèle aan in juridische kringen waar een op donaties levende coach niet binnen zou komen. Een voormalig radio-dj die spiritueel leraar wordt, trekt met zijn bekendheid enorme groepen mensen en bereikt velen die anders onnodig langer in het duister zouden blijven. Kortom, dat spiritualiteit en geld niet samengaan is een ouderwetse overtuiging die gearchiveerd mag worden. De kritiek uit de hoek van mensen die het zelf niet voor elkaar krijgen van hun spirituele werk te leven, mag verstommen. Geld is energie en spiritualiteit is overvloed. Hoe kun je nu spiritueel ontwikkeld zijn en niet in overvloed leven? Dan blokkeert er ergens iets in je conditionering. En in plaats van die blokkade te projecteren op mensen die daar vrij van zijn en die in wel overvloed leven, kun je beter naar binnen gaan en je eigen blokkades transformeren. Dan kun jij ook in overvloed leven. Het is je van harte gegund.

Duizendpoten

En als we het dan toch over kritiek hebben… Er valt me nog iets op. De afgelopen jaren is er een nieuw soort spiritueel leraar opgestaan in Nederland. Leraren die een enorm bereik hebben en duizenden of tienduizenden mensen helpen naar een lichter leven. Deze teachers zijn duizendpoten. Ze produceren boeken en video’s, ze geven online- en offline workshops, trainingen, retraites en opleidingen. Ze inspireren via social media-kanalen
en weten grote groepen mensen mee te nemen het licht in. Ik hoor zelf ook bij deze groep en weet als geen ander hoeveel werk, inzet, opoffering en energie het kost om zoveel mensen te dienen. Onlangs reageerde er een man op een van mijn Facebook-advertenties van onze Trans- formatie-coachopleiding. Hij vond dat er een luchtje aan zat wanneer er zoveel geld gevraagd werd voor spiritu- eel werk. Ik bekeek zijn profiel en jawel, de man had een baan en was daarnaast amateur-healer. Altijd dezelfden. Toen ik hem erop wees dat onze opleiding in zijn soort één van de laagst geprijsde was, werd hij boos. We mochten geen geld vragen. ‘Spiritualiteit is geen businessmodel’, aldus de man. Toen ik hem vroeg hoe hij het dan zou doen en hoe hij locatiehuur, trainers-fees, cateringkosten, matrerialen, marketingkosten, administratiekosten en debiteurenbeheer zou bekostigen zonder geld te vragen, had hij geen antwoord meer. En dat snap ik. Je begrijpt pas wat erbij komt kijken om met grote groepen mensen te werken als je het zelf doet. Mijn goede vriend Janosh had onlangs 6.000 inschrijvingen voor zijn webinar. Dat kun je alleen maar stroomlijnen als je, zoals Janosh, een ijzersterke organisatie hebt opgebouwd. Er komt heel veel kijken bij ons vak. En we kunnen alleen enorme groepen mensen bereiken, wat onze zielstaak is, wanneer we het professioneel en goed georganiseerd aanpakken.

Mijn organisatie ‘Bridgeman Academy’ is een social entrepreneurship. Een bedrijf dat niet bestaat om zoveel mogelijk winst te maken, maar om de wereld en de mens verder te helpen. Mensen die niet begrijpen wat daarbij komt kijken, kunnen dat als commercieel bestempelen. Maar wat is daar mis mee? Jij en ik weten nu dat spiri- tualiteit en geld prima samengaan en dat je heel pro- fessioneel en commercieel te werk moet gaan om grote groepen mensen te bereiken. Het geld dat je verdient, kun je altijd weer weggeven. En natuurlijk is er niets mis met de healer die het klein aanpakt en klein wil houden. Hoe meer er daarvan zijn, des te beter het is. Ik wens ook jou een leven in overvloed toe. •

Paravisie Column Oktober 2021

Als ik aan gezondheid denk, dan gaan mijn gedachten eerst uit naar mijn astronautenpak. Het fysieke lichaam waarmee ik deze tijd- en ruimtereis maak. Zolang dat in goede conditie is, geen gebreken vertoont en er een beetje smakelijk uitziet, is mijn leven prettig en in balans. Het lichaam geeft me informatie en energie en via het centraal zenuwstelsel en bijbehorende chakra’s worden alle processen in mijn bewustzijn keurig gestroomlijnd. De fysieke, emotionele, mentale én spirituele processen. Ook houdt het ruimtepak onder andere mijn hart, mijn brein en mijn seksuele organen veilig en warm, zodat ik me er op ieder moment mee kan verbinden. Daarom zorg ik goed voor mijn vervoersmiddel. Regelmatig sport en beweging, (bijna) dagelijkse yoga en meditatie, relatief gezonde voe- ding, veel liefde geven, zwemmen in natuurwater, eropuit in de natuur en zo veel mogelijk op blote voeten lopen… om een paar dingen te noemen!

Ongeveer een jaar geleden begon mijn ruimtepak hape- ringen te vertonen. Steeds vaker werd ik moe en steeds va- ker was ik futloos. Keer op keer moest ik zomaar drie, vier dagen lang bed houden. Sporten lukte eenvoudigweg niet meer. Yoga en meditatie tot op zekere hoogte nog wel, maar lang niet elke dag. De vermoeidheid zat zo diep, dat er geen houden aan was. Ik liep vast… Eerst dachten mijn vrouw en ik aan een soort burn-out en ik ging op zoek naar een mogelijke oorzaak. Zo binnen, zo buiten is het credo, dus ik besloot zo diep mogelijk in mezelf te graven. Diverse transformatie- en reïncarnatiesessies bij collega’s hadden me heling en inzichten gebracht. Ik ontdekte een aantal vorige levens die ik nog niet kende. Ook visualiseer- de ik me suf om weer heel en genezen te zijn, maar de vermoeidheid bleef…

Vervolgens ging ik aan de slag om mijn work load te ver- minderen. Mijn collega Brian en ik zijn samen gaan zitten om mijn werkzaamheden op te sommen. De taken die ik in de dagelijkse flow meepakte bleken, zonder overdrijven, voldoende voor drie full-time jobs. Onze goede-doelen stichting, onze organisatie Bridgeman Academy, ons cen- trum Terra Nova hier in Frankrijk, alle online programma’s, boeken, columns en aanwezigheid op sociale media… Alles bij elkaar bleek veel te veel voor één persoon. We besloten scherpe beslissingen te maken en te stoppen met de activiteiten die ik niet 100% leuk vond. Vervolgens verdeelden we de rest van mijn werkzaamheden over verschillende teamleden en brachten mijn werkweek te- rug naar 20 uur. Dat scheelde enorm veel tijd en energie, maar de vermoeidheid bleef…

En natuurlijk het fysieke lichaam. Onze huis-homeopaat schreef me een aantal middelen voor om elke dag even aan te snuiven. En ondertussen nodigde onze huisarts me uit naar Nederland te komen om mijn bloed te prikken voor uitgebreide analyse. Ik bleek een glutenintolerantie te hebben en door geen gluten meer te eten ging ik me beter voelen. Mijn fysieke systeem echter, bleek uitgeput. Uit de testen kwam een trage schildklierwerking. Een auto-immuun aandoening waar een dik jaar voor staat om van te genezen. Ik geloof in een combinatie van oor- spronkelijke en ‘reguliere’ geneeskunde en onze arts is een hele bewuste. Ze schreef me een medicijn voor dat goed combineerde met de homeopathische middelen en de vitaminesupplementen die ze erbij adviseerde. Ik snoof en slikte elke dag, maar de vermoeidheid bleef…

Grappig achteraf hoe ik met open ogen in een klassieke valkuil viel. Ik trapte vol in de mind-fuck waar ik mijn eigen cliënten en studenten altijd voor waarschuw. De mens is pijn-vermijdend. Ik ook. En wat doen we wanneer iets niet gaat zoals we willen? Of als iets op wat voor manier dan ook pijnlijk is? Dan willen we erbij weg. Vooral niet voelen, die pijn! Zo snel mogelijk het ‘probleem’ oplossen en weer door. Ik ging volledig voor de bijl met alle trans- formatiesessies, visualisaties, work load beperkingen en fysieke interventies. Natuurlijk zijn die allemaal heel zinvol en dragen ze bij aan herstel, maar ik ging volledig voorbij aan de essentie. En de vermoeidheid bleef…

Tot op het moment dat ik me overgaf. Inmiddels waren we een half jaar verder en had ik alles gedaan wat ik kon be- denken op zoek naar genezing. Ineens realiseerde ik me wat ik aan het doen was; de werkelijke pijn vermijden. En ik deed datgene wat ik eigenlijk al die tijd al had mogen doen: ik gaf me volledig over aan de vermoeidheid, aan de pijn en aan de ziekte. Het mocht er helemaal zijn en ik doorvoelde alles wat er was. Ik stelde volledig vertrouwen op het Universum dat er hulp zou komen als het daar de tijd voor was en liet de controle helemaal los. Ik luisterde naar wat de vermoeidheid me wilde vertellen en absor- beerde de lessen. Daaruit volgden als vanzelf nieuwe keuzes en beslissingen in het verdere verloop van mijn werk en levenspad.

Niet veel later kwam er een genezer het terrein van Terra Nova opgelopen, vermomd als timmerman. Hij kwam ons helpen met een klus en hoorde van mijn aandoening en bijbehorende vermoeidheid. “Oh, wacht maar even”, zei hij. Hij pakte me vast (met mijn instemming) en begon op punten in mijn lichaam te drukken. Heel hard te drukken… Binnen vijftien minuten stond ik weer rechtop. Ik voelde de levensenergie weer bruisen door mijn lichaam en geest.

Ik kon vrijwel direct weer sporten en voelde me binnen de kortste keren weer helemaal de oude. De vermoeidheid was verdwenen…

Natuurlijk hebben de transformatiesessies, de visualisaties, de work load vermindering en de (homeopathische) medicijnen en supplementen hun werk gedaan en was de genezing een combinatie van alles met de drukpunt- behandeling als finishing touch. De heling kon echter pas plaatsvinden nadat ik in volledige overgave was gegaan en alles doorvoeld had. De afgelopen drie maanden waren fantastisch! Ik heb een heerlijke, dynamische en leuke zomer gehad hier op Terra Nova met alle retraite- en vakantiegroepen, met familie, met ons team en vooral met mijn gezin, dat ook geleden had onder de ziekteperiode. Met expedities in de Pyreneeën en de Katharengrotten en de laatste week in Spanje, waar Monique en ik ons vijfjarig huwelijk vierden.

Gezondheid is een multidimensionaal en holistisch verschijnsel. Het speelt zich af op fysiek, emotioneel, mentaal én spiritueel vlak. De oude Grieken hadden het niet voor niets over een gezonde geest in een gezond lichaam als optimale staat van zijn. Aan je gezondheid kun je tot op zekere hoogte werken. Maar er spelen krachten mee die je niet altijd in de hand hebt en die kunnen leiden tot fysieke aandoeningen en gebreken. De les die ik (weer) mocht leren: overgave, acceptatie en vertrouwen zijn essentieel. Doe wat je kunt om te herstellen, maar vooral: doorvoel
en luister. Laat daarbij de uitkomst los en vertrouw op het proces. Ik hoop dat je er iets aan hebt. •