Category: Blog

content_nature-play-2-1024×512

De natuur en je kind(eren)

We kennen het allemaal wel. Hoe een wandeling in het bos je gemoed versterkt. Zelfs als je depressief bent kan een boswandeling wonderen doen. De natuur, de groene kleur -van het hartchakra-, de trilling van de bomen, de extra zuurstof, de frequenties van de vogelgeluiden. Het draagt allemaal bij aan heling en geluk. Uit wetenschappelijk onderzoek blijkt zelfs dat alleen al een poster aan de muur van een werkplek, of de keuken met natuurbeelden erop de gezondheid en het welzijn verbetert. Het is dan ook niet vreemd dat mensen die weinig in de natuur zijn zich ongelukkig kunnen voelen. We leven in tenslotte in betonnen dozen die we huizen noemen. Muren die ooit van leem waren zijn van steen en beton. Vloeren die ooit van aangestampte aarde werden gemaakt zijn nu bedekt met laminaat, hout of vloerbedekking. Op straat liggen stoeptegels en klinkers en de wegen zijn van asfalt. Ooit leefde de mens in symbiose met de natuur, tegenwoordig kan de afscheiding ervan niet groter zijn.

Voor kinderen speelt dit net zo goed. Kinderen wonen in diezelfde betonnen dozen en gaan in een grote betonnen doos naar school. Buiten spelen gebeurt veelal op het schoolplein met schoenen aan op betonnen tegels. Het lijkt haast wel of er een bijzondere intelligentie bezig is geweest met een masterplan om mens en kind te scheiden van natuur. En misschien is dat ook wel zo. Hoe het ook zij, het is tijd voor een ommekeer. En gelukkig is die gaande. Steeds meer ouders worden zich bewust van het belang van contact met de aarde en de natuur. Steeds meer scholen onderkennen dat kinderen de verbinding met natuur nodig hebben en spelen erop in. Wat kun je als ouder doen om je kinderen hierin te begeleiden? Een mogelijk antwoord is: natuur hoog op de huisagenda zetten. Bewustzijn creëren op het belang van in het groen zijn. Bijvoorbeeld op zondag wandelen in park, strand of natuurgebied, afhankelijk van waar je woont. Of naar een natuurmeer gaan om te zwemmen in plaats van het zwembad. En buitenspelen natuurlijk, zoals wij vroeger nagenoeg altijd deden. De “schermpjes” van nu zijn niet verkeerd -een kind leert er ook veel van- maar mogen wel met beleid gebruikt worden. Te veel en te lang gebruik heeft een negatieve werking op de hersenen en de rest van het zenuwstelsel. 

Voordelen te over. Buiten wandelen, fietsen en spelen levert een kind naast beweging en frisse lucht ook vitamine D op van de zon. Het immuunsysteem verbeterd en de natuurlijke afweer neemt toe. En dan hebben we het nog niet over het hart. Ik las een prachtig verhaal over een moeder in de middeleeuwen die haar kind naar bed bracht. De vrouw behoorde tot de Katharen die hier in de Zuid-Franse provincie Occitanië zeker duizend jaar lang domineerden (tot de kruistocht van de toenmalige paus hun samenleving en cultuur vernietigde). De Katharen beschouwden zichzelf als directe opvolgers van Jezus en Maria Magdalena. Ware Christenen noemden ze zich. Ze dienden dan ook de God van de liefde. De Katharen beseften dat het energetisch hart van de mens -tegenwoordig noemen we dat het hartchakra- in het midden van de borst- de poort is naar de Ziel. En dat de Goddelijke vonk in de Ziel de verbinding is met de Bron. De moeder die haar kind naar bed bracht legde haar hand op het hartchakra van de kleine en zei tegen hem: “Je bent je hart”. Vind je het niet prachtig? Kinderen op jonge leeftijd al leren dat ze niet hun lichaam zijn, niet hun gedachten en emoties, niet hun persoonlijkheid, niet hun prestaties op school, maar hun hart? En daarmee hun Ziel en dat ze uiteindelijk de Bron in een tijdelijke, unieke en menselijke vorm zijn? Ik draaf een beetje door geloof ik… Ok, terug naar het hart. 

De kleur van het hartchakra is groen. Kleur is frequentie binnen het lichtspectrum. Groen is de zichtbare frequentie van de liefde. En wat is er groen in de wereld? Juist; de natuur. Het is geen toeval -volgens mij- dat de groene liefdeskleur terugkomt in het overgrote deel van de bomen, planten en bijvoorbeeld grassoorten. In de natuur zijn betekent dus ook in de liefdesfrequentie zijn die resoneert met het energetisch hart. Dat zou maar zo de reden kunnen zijn dat je je zoveel beter voelt na een boswandeling. De uitdaging is nu, hoe breng je die liefdesfrequentie in je dagelijks leven en dat van je kinderen? Zeker als je midden in een bebouwde kom woont. Er zijn een vijftal vragen die je jezelf kunt stellen als ouder; 1. Hoe staat het met planten in mijn huis, of appartement? 2. Hoe groen is onze tuin? 3. Hoe groen is onze buurt? 4. Hoe groen is de kamer van mijn kind? En zelfs: 5. Hoe groen zijn de kleren van mijn kind? Natuurlijk hoef je niet door te slaan en alles ineens groen te verven, maar het is een gezonde overweging jezelf en je kinderen meer groen te bieden. Zoals ik in de opening van dit artikel schreef: Zelfs posters en foto’s van natuur aan de muur maken al verschil. En dan zijn er natuurlijk ook nog de dieren. De vogels, zoogdieren en insecten van bos en wei, en ook huisdieren hebben in mijn ervaring een helende en gezonde uitwerking op kind en volwassene. Dieren staan veel dichter bij hun intuïtie en bij de natuur dan mensen. Contact maken met dieren betekent contact maken met het dier in jezelf. 

Ik hoop oprecht dat dit de beweging versterkt waarin ouders (nog) bewuster gaan nadenken over de mate van natuurcontact in het leven van hun kinderen -en van zichzelf natuurlijk ook-. Ik hoop ook dat ouders kinderen (nog) meer gaan leren dat ze hun hart zijn. Dat ze een Ziel zijn die een reis maakt door tijd en ruimte. Leg vanavond als je je kind(eren) naar bed brengt de hand op hun hartchakra en vertel ze dat ze hun hart zijn. En dat hun hart de poort is naar hun werkelijke zelf diep vanbinnen. Dat het leven niet gaat om bevestiging, om prestaties en om overleven, maar dat het gaat om liefde, om plezier maken en om innerlijke groei. We leven in een samenleving die de top van een elitaire piramide dient, ten koste van mens en dier en ten koste van Moeder Aarde. Terwijl we eigenlijk, net als de natuurvolken waar we vanaf stammen, Moeder Aarde zouden mogen dienen en die piramide helemaal niet zou hoeven te bestaan. Moeder Aarde leer je kennen in de natuur. Aan het strand, in het bos en in de bergen. Stel dat we allemaal onze kinderen uit het beton en asfalt wat vaker terug naar de natuur zouden brengen. Dan zouden we de komende generaties weer in contact kunnen stellen met waar het allemaal om gaat ten goede van de balans op aarde die we zo nodig hebben met z’n allen.

 

Uit: Een column van Robert Bridgeman voor Pure Child Magazine

Read More
411170575_10218819045745980_1406122436974651847_n

Gedurende mijn jeugd begreep ik mensen al niet

Gedurende mijn jeugd begreep ik mensen al niet. Ik verbaasde me over de manier waarop mensen met elkaar en met de wereld omgaan.
Ik kon er niet bij…
 
Als vijfjarige kwam ik eens de metro in Parijs uit met mijn ouders en broer. We liepen het place du centre Pompidou op en het eerste wat ik zag was een vrouwelijke bedelaar met een slapend kind. Ik begon spontaan te huilen en smeekte mijn moeder er iets aan te doen.
 
Het verschil tussen arm en rijk is voor mij altijd een mysterie geweest. Dat er 1% rijken bestaat die steeds rijker worden, terwijl miljarden mensen lijden en steeds armer worden
En dat de rest dat laat gebeuren…
Was voor mij als kind al een groot raadsel.
 
Ik groeide op met een opa die me leerde vogels kijken. En de natuur ervaren.
We gingen samen op pad met verrekijkers en ik weet nog dat ik graag boswachter wilde worden in die tijd…
 
De voortdurende ontbossing van oerwouden, het uitsterven van dierenrassen en de voortdurende vervuiling van de oceanen en de lucht deden me verbijsterd naar het journaal kijken als kind.
 
Gedurende mijn pubertijd had ik vaak discussies met vrienden en familieleden. Ik begreep de wereld niet. “Je kunt het lijden van de wereld niet op je schouders nemen Robert!” Zei men tegen me.
Maar ik begreep het niet…
Waarom al die oorlog? Waarom elkaar zoveel pijn doen? Waarom zo met de natuur omgaan?
Niemand wist het…
 
Zelf was ik inmiddels harder geworden door het overleven op school en in de maatschappij die ik niet snapte. Ik kwam in directiefuncties in de bouwwereld terecht en was een onauthentieke versie van mezelf geworden.
Het kleine jongetje dat er niets van begreep was opgesloten in een stoer, hard en zakelijk omhulsel…
Na mijn innerlijke transformatie 15 jaar geleden kwam het kleine innerlijke manneke weer naar boven. Hij zat er nog gewoon!
Toen we samen liefdevol die stoere berschermingsmechanismen hadden opgerold, vonden hij en ik elkaar weer.
Ik werd weer mezelf.
 
Nog steeds begrijpen we beide niet veel van de wereld.
Ik begrijp bijvoorbeeld niet hoe iemand een ander mens kan vermoorden. Laat staan groepen mensen.
Het hele begrip oorlog voeren waarbij machthebbers, vroeger koningen, tegenwoordig politici, hun belangen uitvechten over de rug van soldaten en burgers vind ik zo’n raar iets.
Ik begrijp niet hoe iemand een ander kan oplichten. Laat staan groepen mensen.
Hoe mensen binnen grote bedrijven hun producten kunnen marketen terwijl ze weten dat ze kanker verspreiden via hun verslavende suikers, samengestelde koolhydraten, bewerkt vlees en tabak…
 
Het gaat mijn pet te boven.
Geen oordeel, maar onbegrip…
Ik geloof dat mensen in essentie liefde zijn.
Waarom doen we elkaar en de wereld dan zoveel narigheid aan?
 
15 jaar geleden begon ik te onderzoeken hoe dat nou toch zo gekomen is. Al snel ontdekte ik dat we in een bijzondere tijd leven.
Al duizenden jaren leven we in een laag bewustzijn van macht en angst.
De 3e dimensie, het Vissentijdperk, Kali…
We ervaren vandaag de dag het staartje van deze periode in de overgang naar de 5e dimensie, Aquarius, Dwapara.
Maar daar zijn we nog niet.
 
Er is iets bijzonders aan de gang wat niet veel mensen in de gaten hebben:
Er zijn net zoveel onlicht wezens geïncarneerd in een mensenlichaam als lichtwezens…
Daarmee zijn er twee groepen ontstaan:
(Dit is geen polarisatie, maar informatie)
👉Er zijn menselijke wezens die houden van het leven.
👉En er zijn “menselijke” wezens die houden van de dood.
Beide groepen hebben evenveel recht hier te zijn.
De tweede groep misschien nog wel meer recht dan de eerste op dit moment. Dit is de groep die op dit moment de macht heeft op aarde. Het zijn onze bestuurders, wereldpolitici, mega-rijken, edelen en religieuze leiders.
 
De aarde zoals ze nu is, is hun domein.
Het domein van onderdrukking, dood en lijden.
Zij voeden zich daarmee.
Kijk maar eens naar de basisinrichting van de Schepping.
Die draait om de dood.
Om vergankelijkheid.
De Flower of life, het symbool voor de 3D werkelijkheid, wordt ook wel de Daisy of death genoemd.
 
Omdat de hele schepping draait om de cyclus van dood en leven.
Het konijn wordt opgegeten door de vos…
De zalm wordt gepakt door de beer…
Het gazellenkalf wordt verslonden door hyenas…
De zieke zebra wordt afgeslacht door twee leeuwen…
De huismus wordt aan flarden getrokken door de buizerd…
De natuur zelf is meedogenloos.
Is het dan niet logisch dat de mens dat ook is?
Het onlicht werkt er hard aan.
De Europeanen roeiden de oorspronkelijke volkeren wereldwijd zoveel mogelijk uit…
De Chinezen vernietigen de Tibetanen…
Bevolkingsgroepen vernietig(d)en elkaar in bijvoorbeeld Rwanda, Israël en voormalig Joegoslavië…
 
Horen lijdenswegen als de vluchtelingen op Lesbos, de Oeigoeren in Chinese kampen, de vernietiging van Syrië, het ritueel kindermisbruik in Europa, de censuur op sociale media en de onderdrukking van indianen in Amerika er niet gewoon bij?
Onderdeel van de Daisy of Death?
 
Vanuit die invalshoek bekeken begin ik de mensheid te begrijpen.
Het vernietigen zit in verankerd in de menselijke basisprogrammering.
Het ligt vast in het DNA…
De Katharen geloofden dat de mensheid bestond uit Zielen die uit de oorspronkelijke Schepping (Pleroma) waren gevangen genomen in deze namaakschepping (Kleroma).
Dit hologram, deze illusie, deze matrix…
 
Volgens de Katharen (en andere Gnostische bewegingen) was de schepper van deze matrix de Satan, de Lucifer. De gevallen Engel.
(Voor kenners: de Demiurg, of Yaldaboath)
 
Om te bewijzen dat dat niet zo was en dat hun God, -de schepper van deze realiteit- een barmhartige goede god is, heeft de Katholieke kerk de Katharen toen op gruwelijke wijze tot op de laatste man uitgeroeid met 20 jaar kruistochten en 80 jaar inquisitie tegen hen.
 
Daarmee heeft de kerk voor mij het gelijk van de Katharen voor altijd aangetoond.
De schepper van deze illusionaire wereld is de Duivel die zich voordoet als god.
Als we er vanuit gaan dat we in een namaakschepping leven die gecreëerd is door de Lucifer, dan wordt ineens alles duidelijk.
Dan begrijpen we het Vaticaan, dan begrijpen we de Illuminatie, dan begrijpen we het World Economic Forum. Dan snappen we wat er momenteel in Israël gebeurt.
Dan begrijpen de waarom het schattige konijntje verslonden moet worden
En waarom de oorlogen gevoerd moeten.
De vluchtelingenkampen zijn op slag verklaarbaar.
 
Maar wat doen wij lichtwerkers hier dan?
 
Onze voorgangers, de Katharen waren, net als de Boeddhisten, bezig met loskomen uit de cyclus van wedergeboorte in deze illusie.
Zij hadden een zuivere lijn naar Yeshua en Maria Magdalena en gaven hun heilige geest door middels het Consolamentum, de handoplegging.
Zij hadden daarmee, net als de Boeddhisten met meditatie, een methode om terug te keren naar de oorspronkelijke Schepping.
Katharen gingen via het Consolamentum naar het Pleroma..
Boeddhisten gingen door het verlichtingsproces naar het Nirvana…
 
Vrijheid van de Ziel.
Weg van de Daisy of Death.
Wat doen we in deze tijd met deze inzichten?
Wat is de zin van ons bestaan als lichtwerkers, als we in een duistere illusie zijn geïncarneerd?
🕊 De tijden zijn veranderd.🕊
De trilling is anders dan 1000, 2000, 3000 jaar geleden.
 
Spirituele ontwikkeling in deze tijd gaat niet meer om het zoeken van een uitweg uit de illusie door verlichting, Pleroma, of Nirvana…
De trilling op Aarde is in de overgang naar Aquarius zo hoog geworden dat het Kristalveld, de Universele Flower of life, voor ieder beschikbaar is geworden.
Als je de Flower of life beschouwt als het 3D bewustzijn…
En het Kristalveld als het 5D bewustzijn…
Dan mogen ze er allebei zijn.
Ze zijn even belangrijk.
 
We brengen 5D in 3D.
 
We maken daarmee een tegengestelde beweging en brengen de verlichting/Pleroma/Nirvana de illusie juist in.
We brengen het Kristalveld in de Flower of life…
Zodat alle mensen in een nieuw bewustzijn kunnen ontwaken.
Een bewustzijn van eenheid, liefde en compassie.
Zodat deze illusie van afscheiding oplost en weer één wordt met de oorspronkelijke Schepping.
 
Dat is onze missie in deze levensronde volgens mij.
(En de volgende rondes misschien ook.)
 
Of ooit de leeuw en de zebra’s samen zullen spelen weet ik niet.
Maar dat ooit alle mensen in vrede en voorspoed met elkaar zullen leven, daar geloof ik heilig in!
 
Let’s go 5D! Met z’n allen!
 
X Robert Bridgeman
 

Read More
Potentieel Optimaal benutten

3 stappen om je potentieel optimaal te benutten

Misschien heb je het idee dat je veel meer kunt dan je doet. Er zit meer in, maar je kunt er geen vinger op leggen waar dat zit. Je wilt groeien, maar wilt ook jezelf blijven. Aan mensen die hun potentieel ontwikkelen hangt toch zo’n zweem dat ze niet authentiek zijn toch? Zo gemaakt, zo Amerikaans. Ook merk je misschien dat hoe succesvol je ook bent, je nooit echte voldoening vindt. 

Succes zonder voldoening is een hol vat. 

Je voelt het, je weet het, er ligt meer voor je in het verschiet. 

In deze blog vertel ik je in 3 stappen hoe je je potentieel kunt ontdekken én optimaliseren zodat je een spannend, authentiek en passievol leven kunt leiden, dat je voldoening en geluk brengt.

Laten we beginnen met het fundament; de werkelijkheid waar je in leeft. 

Er bestaan meerdere lagen werkelijkheid. De eerste laag is bewustzijn. 

Het hele Universum is in feite één groot Bewustzijn, een alom tegenwoordige intelligentie die alles omvat.

Daar waar het bewustzijn realiteit wordt vind je energie. Daarom zeggen mensen vaak: “Alles is energie”. Dit nemen we als uitgangspunt voor deze blog.

Logisch zover; de wereld bestaat uit trillende moleculen. 

Die energie kunnen we waarnemen in deeltjes (materie) en in golven (mogelijkheden). 

Energie maakt de wereld zoals je deze elke dag ervaart. 

Een muur lijkt solide, je loopt er niet zomaar even door. Je lichaam lijkt vaste vorm, daarom heb je al jaren last van die chronische klacht. 

In werkelijkheid is noch de muur, noch het lichaam wat het lijkt. 

Het zijn trillende moleculen, niets vast aan. Continue in beweging. 

Een Shaolin monnik loopt dwars door die muur en een energetisch genezer lost je klacht op in een handomdraai. Waarom? 

Omdat hun overtuigingssysteem dat toestaat. 

Ook je gedachten, emoties en overtuigingen bestaan namelijk uit energie. En energie trilt op frequenties zoals je weet.

De frequentie waar jij op trilt wordt bepaald door een aantal oorzaken:

1. Wat je gelooft. 

Je overtuigingssysteem creëert de werkelijkheid waarbinnen je leeft

2. Emotionele imprints 

Zoals trauma’s, angsten en blokkades. Ook dit zijn filters die je realiteit bepalen

3. Je referentiekader en percepties

De herinneringen die je hebt, je zelfbeeld en zelfliefde, je waarden en normen. Tevens je gedrag en hoe je je verhoudt tot je omgeving (psychologische trillingen)

Bovenstaande elementen vallen samen met je fysieke lichaam, je karma uit vorige levens en je hogere bewustzijnslagen onder de noemer: Conditionering. (Ook je fysieke lichaam, karma en hogere bewustzijn kun je optimaliseren, maar voor de lengte van deze blog laat ik ze even buiten beschouwing.)

Simpel gezegd: Kinderen van welgestelde mensen worden vaker rijk dan kinderen van arme mensen, ze zijn opgevoed met de energetische frequentie, de overtuigingen, emotionele imprints en het referentiekader van hun ouders en omgeving. 

Wat het complex maakt is dat verschillende delen van jou op verschillende frequenties trillen. Misschien is je carrière frequentie enorm goed ontwikkeld en heb je een prima trilling als het gaat om vriendschappen en je sociale netwerk. 

Als je relatietrilling achter is gebleven kun je, hoe succesvol je ook bent, enorm worstelen met partners, relaties en liefde. 

Stap 1: Het authenticiteitsproces

Je weet pas wat je wilt als je weet wie je bent. Je dient jezelf eerst op te schonen voordat je je potentieel ten volle kunt gaan benutten. Het is belangrijk de delen van jou die niet optimaal trillen naar een meer optimale trilling te brengen.

Het is interessant bij jezelf te kijken op welke vlakken je trilling optimaal is en op welke vlakken je trilling achterblijft. Dit is een constant proces. Elke dag monitor je wat er goed gaat en wat er aandacht nodig heeft. Met gebruik van de juiste transformatietechnieken kun je juist op die gebieden je trilling verhogen. 

Denk hierbij aan:

1. Je overtuigingssysteem beïnvloeden door bijvoorbeeld dagelijkse affirmaties, visualisaties en hypnose, maar ook door het omgaan met mensen die voor jou gewenste overtuigingen hebben.

2. Je emotionele imprints verwerken door bijvoorbeeld te werken met transformatietechnieken als het Transformatief coachen. Keuze genoeg in Nederland

3. Je referentiekader modelleren door reflectie, spiegeling door anderen (coaching), meditatie, gedragsveranderingen en het oprekken van je comfortzone. Alsmede het omgaan met mensen die een model van de wereld hebben dat jou aanspreekt

Belangrijk hierbij is dat je beseft dat je overtuigingen, je trauma’s en je wereldmodel geen vaststaande “dingen” zijn, maar energetische processen die aangepast en geoptimaliseerd kunnen worden. 

Vaak lopen mensen op latere leeftijd nog rond met overtuigingen, blokkades en wereldmodellen uit hun kindertijd. Deze hebben als kind een functie gehad, echter zijn voor de volwassene hinderlijk of zelfs destructief. 

Zelfsabotage noemen we dat ook wel. Omdat ze deze niet opruimen blijft dezelfde werkelijkheid zich herhalen en maken ze dezelfde vervelende dingen keer op keer mee.

Terwijl dat nergens voor nodig is.

Je kunt je energetische trilling optimaliseren. Misschien zeg je: Leuk allemaal Robert, maar hoe weet ik nou welke overtuigingen en blokkades me dwars zitten? Ik kan ze toch niet zien?

Daarop heb ik twee antwoorden:

1. Neem een Transformatiecoach in de hand, die kan ze wel zien en meteen helpen met optimaliseren

2. Gebruik je buitenwereld als dashboard. Je buitenwereld is een afspiegeling van je binnenwereld. Als er buiten jou iets niet goed loopt, komt dat omdat er binnen in jou iets zit wat dat veroorzaakt. Kijk goed naar je dagelijks leven, je relaties, je werk, je falen en je successen en je weet meteen hoe je geconditioneerd bent. Vervolgens kun je er mee aan de slag

Jouw overtuigingen, emotionele imprints en referentiekader zijn voor 99% door de mensen die belangrijk voor je waren in je jeugd geprogrammeerd. Je hebt je aangepast aan hun omdat je ze nodig had om te overleven in de wereld. Je hebt je conditionering ze en bent ze niet. 

Door je conditionering op te schonen kom je steeds dichter bij de mens die je was bij je geboorte, je wordt steeds puurder en authentieker en krijgt weer een helder beeld van wat je hier kwam doen op aarde.

Als je jezelf optimaliseert en opschoont, ga je merken dat je steeds meer het leven gaat leiden dat bij je past. Je wordt authentieker. 

Je omgeving past zich aan jouw opschoning aan en je bestaan wordt steeds prettiger en leuker. Waardevolle mensen en ervaringen komen op je pad, de dingen voltrekken zich spontaan en je leven gaat steeds beter bij je passen. 

Dat noemen we synchroniciteit.

Stap 2 is het volgen van  je passie

Hoe authentieker je bent, hoe meer inzicht je krijgt in je levensmissie. Het wordt steeds makkelijker je koers te houden en te doen waar je écht passie voor voelt. 

En passie is de GPS van je ziel. Volg je hart en passie en je levensmissie ontvouwt zich als vanzelf. Passie is overigens niet één ding. 

Passies zijn bijvoorbeeld je werk, je thuisfront, je relatie(s), je persoonlijke ontwikkeling, je financiële situatie, je spirituele ontwikkeling, uitdagingen in het leven of je bijdrage aan de wereld. 

Binnen de Bridgeman Methode kennen we 10 passievormen. Het gaat erom dat je op al deze vlakken ontwikkelt naar een optimale frequentie om je potentieel te leven. Je kunt president van Amerika willen worden en alles in het werk zetten die frequentie te bereiken, maar als je thuisfront en je financiële situatie op een andere frequentie achterblijven kun je het vergeten. 

Stap 3. Je potentieel optimaal benutten

Hierbij is het belangrijk de frequenties als leidraad te nemen. Net als dat in jou alles op verschillende frequenties trilt, trilt alles in onze maatschappij ook op verschillende frequenties. 

We gebruiken slechts een fractie van ons potentieel. 

Wat is potentieel? Datgene waar je mee geboren bent. 

Stel je voor dat je als kind te vondeling gelegd zou zijn in een oerwoud en opgevoed werd door apen. Als je dan rond je 20e gevonden wordt heb je het wereldmodel van een aap. Je praat als een aap, loopt als een aap, gedraagt je als een aap. 

Je hebt echter het potentieel van een mens. Met enige training en begeleiding kun je jezelf optimaliseren en gaan praten, lopen en je gedragen als mens. 

Zo is het ook in je huidige leven. Je werd geboren bij je ouders, die hebben je geleerd wat zij wisten, samen met je onderwijzers, jeugdvrienden en familieleden. Maar hoe beperkt was hun wereldmodel? En hoe goed kenden zij jouw potentieel? 

Zou het zo kunnen zijn dat er in jouw energie nog heel veel onbenut potentieel te ontwikkelen is? Zonde om te laten liggen toch? 

En hoeveel anderen kun je ermee helpen?

We leven als het ware in een vissenkom die op de bodem van de oceaan staat. 

Eigenlijk hoeven we er alleen maar uit te zwemmen om ons potentieel te nemen. 

Waarom we dat niet doen? Comfort zone. 

We leven in de illusie dat we die vissenkom zijn en dat we iemand anders worden en niet meer authentiek zijn als we eruit zwemmen. 

Dat we onszelf niet accepteren zoals we zijn als we over het randje van de kom komen. 

Het tegenovergestelde is waar. We accepteren onszelf en ons volledige potentieel niet door in de kom te blijven en doen onszelf daarmee mateloos te kort.

“Stel een doel dat zo groot is dat je het niet kunt halen
zonder dat je de persoon wordt die het kan” 

Wanneer je ergens gepassioneerd door bent, betekent dat dat je het potentieel hebt die frequentie te bereiken en daar naartoe kunt zwemmen. 

Je neemt de trilling aan van datgene waar je gepassioneerd over bent. 

Een paar voorbeelden:

1. Stel je wilt een boek schrijven en gevierd auteur worden. Je passie is de GPS van ziel, dus je hoeft alleen maar op de frequentie van een schrijver te gaan trillen. Hoe? Door jezelf te visualiseren als auteur, je boek als af te zien én (misschien wel de belangrijkste) door bijvoorbeeld heel veel met schrijvers om te gaan. Zij trillen al op de frequentie die jij zoekt. Omgang met hun geeft jou die toegang ook.

2. Stel  je mediteert regelmatig en komt niet verder, je passie is echter te verdiepen in de meditatie. De strategie: Ga retraites doen waar je met andere meditators dagen of wekenlang bij elkaar zit te mediteren. Je gaat vanzelf op hun niveau trillen. De belangrijkste: mediteer regelmatig met een leraar en laat je zoveel mogelijk door leraren initiëren. Een initiatie (met name in het Tibetaans boeddhisme zie je die veel) is een introductie in een nieuwe trilling

3. Stel je wilt een bedrijf beginnen of je bedrijf laten groeien: Visualiseer je bedrijf zoals je het graag zou willen zien. Volg trainingen op het gebied van ondernemerschap en leiderschap en zorg dat je heel veel omgaat met hele succesvolle ondernemers zodat je op hun trilling gaat trillen.

4. Stel je wilt bekende Nederlander worden. Visualiseer dat je het bent én omring je met bekende Nederlanders. Jort Kelder deed het op deze manier, hij bezocht elk feestje waar hij binnenkwam en dompelde zich onder in de frequentie van bekend Nederland. Het resultaat is dat hij nu een BNner is. 

Je begrijpt wat ik bedoel.

Kortom, als je je potentieel wilt gaan benutten en de beste versie van jezelf wilt zijn kun je in deze drie stappen vrij snel bij je doel komen. Je moet alleen wel even durven om 1. Jezelf op te schonen, 2. Je passie te vinden en te gaan leven en 3. Elke dag bewust met je trillingsniveau aan de slag te gaan. 

Dat lef heeft niet iedereen. De meeste mensen blijven in hun vissenkom. 

Bang voor de haaien, zeeslangen en andere gevaren die ze tegen kunnen komen als ze eruit komen. Je zult merken dat die gevaren te overkomen zijn en dat de pijn, met name van het opschoningsproces te doen is. 

De beloning is een authentiek en gelukkig leven waarin je succesvol en voldaan bent. 

En denk eens aan al die mensen die jij kunt helpen en inspireren als je je potentieel verwezenlijkt hebt? 

Zodat je straks op je sterfbed jezelf en je geliefden aan kunt kijken en oprecht kunt zeggen: Ik heb er alles uitgehaald.

Licht leven! 

Robert Bridgeman

Read More
transformatie en trauma healing

Ze durfde niet …

 
Het maakte niet uit hoe vaak ze erover na had gedacht. Hoe goed ze zich ook besefte, met haar hoofd, dat het haar geluk en opluchting zou brengen: het lukte haar gewoon niet.
 
“Hoe moet ik dan mijn hypotheek betalen”, dacht ze. “Hoe ga ik het leven van mijn kinderen financieren? Wat zullen mijn ouders zeggen? En mijn vrienden, mijn collega’s? Raak ik mensen kwijt?”
 

Ze keek naar haar telefoon. Het leek zo simpel, gewoon het nummer intoetsen en bellen; zeggen dat ze niet meer terug zou komen. Maar ze durfde het niet.

De volgende ochtend vond ze zichzelf terug op haar fiets, rijdend door de stad. Haar onderbuik voelde week terwijl haar maag langzaam de zuren omhoog duwde naar haar slokdarm. De weerstand in haar lijf was bijna niet te harden.
 
Eenmaal aangekomen op de plek van bestemming stapte ze het kantoor binnen.
Ze groette, zoals elke dag, een aantal collega’s dat bij het koffiezetapparaat stond te smoezen en liep vervolgens snel door naar haar werkplek.
“Hoe ben ik toch in deze situatie terecht gekomen”, ging er door haar hoofd.
 
Ze dacht aan vroeger, aan hoe ze is geweest als kind. Blij en gelukkig. Ze herinnerde zich dat zij ze toen al zag: de schimmen in haar kamer.
De overleden mensen die ineens naast haar bed stonden en haar vragen stelden.
 
Haar moeder had tegen haar gezegd dat ze zich niet zo aan moest stellen, dat het niet waar kon zijn. Haar vader had alleen maar heel hard gelachen.
Kinderlijke verbeelding.
Ze had zich niet begrepen gevoeld en was aan zichzelf gaan twijfelen.
Een twijfel die zich in haar onderbewustzijn had genesteld en in alles terug leek te komen.
Niet dat je dat aan de buitenkant kon zien: ze had zichzelf aangeleerd om heel rationeel en normaal over te komen.
 
Normaal zijn was een soort doel in haar leven geworden.
Ze hunkerde naar een normale relatie met haar ouders, naar normale vrienden en een normale, niet onverdienstelijke carrière.
Ze wilde normale kinderen die normaal naar school gingen en redelijk normaal luisterden naar haar.
 
Het was haar, op de scheiding na, gelukt om een ‘normaal’ leven op te bouwen.
Haar ouders waren trots op haar en ze was een graag geziene tante, nicht en vriendin.
De mensen in haar leven wisten wat ze aan haar hadden: ze konden op haar bouwen.
Ze was gezellig, liefdevol, spontaan en attent en ze stond altijd voor anderen klaar.
Mensen zochten haar op voor raad en advies.
Vooral als iemand in haar omgeving in de knel zat, wisten ze haar te vinden.
 
De beelden uit haar jeugd kwamen tijdens de gesprekken die ze voerde met haar beknelde omgeving nog wel eens op.
Vaak wist ze ineens iets dat ze eigenlijk niet kon weten, of ze voelde instinctief aan waar de kern van een probleem zat.
Daarom vonden mensen in haar omgeving het zo fijn om met haar te praten.
 
Ze had zich vaker afgevraagd of de kinderlijke verbeelding uit haar jeugd wel echt verbeelding was geweest, maar ze durfde er niet teveel over na te denken.
Ergens diep in haar schuilde de overtuiging dat ze eigenlijk een beetje gek was.
Een weirdo, een vreemde, anders dan anderen.
Elke dag weer had ze haar best gedaan om niet uit de toon te vallen, of teveel aandacht te trekken.
Nu wist ze dat ze niet gek was.
Tijdens de retraite die ze vorige week had gevolgd was ze mensen tegengekomen die net zo zijn als zij. Die het ook zagen. Die ook dingen wisten.
Plotseling was ze niet meer alleen.
Ze keek met een glimlach rond haar mond in de whatsappgroep met die mensen.
De sessies gedurende de retraite hadden haar wakker geschud: ze wist nu dat ze anders was. En belangrijker nog, ze wist dat dat niet erg was.
Dat ze mag zijn wie ze is. Dat ze uit mag komen voor haar authentieke zijn en dat ze mag stoppen met zich conformeren aan de wereld om zich heen.
Dat ze mag ophouden met ‘normaal’ zijn.
 
Maar ja… tijdens de week had het haar makkelijk geleken. In de veilige energie waar ze met de retraitegroep in had gezeten had ze geroepen dat ze ermee zou stoppen.
Dat ze haar ouders zou vertellen hoe het zat. En haar kinderen. Dat haar ex het mocht weten en dat haar vrienden haar, als het echte vrienden waren, zouden accepteren zoals ze is.
Ze zou haar baan opzeggen omdat ze zo duidelijk had gezien dat ze er ongelukkig van werd.
Dat het werken op dit door geld gedreven kantoor haast giftig was voor haar gevoelige systeem.
 
Nu, eenmaal terug in haar dagelijkse leven, zat ze naar haar laptop te staren.
Ze wist het niet meer. Hoe dan? Hoe kon ze het leven dat ze in al die jaren had opgebouwd zomaar overhoopgooien?
Ondanks dat het een façade was, ondanks dat ze een rol speelde en niet zichzelf kon zijn, was het wel haar leven. Haar veiligheid.
Haar comfortzone. De consequenties van een dergelijke ‘coming out’ hadden in de retraite futiel geleken.
Maar nu ze weer in haar leven was geland, leken ze huizenhoge, schijnbaar onoverkomelijke problemen.
 
Ze voelde verdriet opkomen vanuit haar buik. Het mengde zich met het maagzuur en de misselijkheid die ze al dagen voelde. Een traan rolde over haar wangen.
“Ben je ok”, vroeg haar naaste collega met een warme glimlach. “Hoe was je retraite?”
 
Plotseling kwamen de tranen omhoog. Ze vertelde haar collega het hele verhaal. Ze vertelde over de ontdekkingen die ze had gedaan en over hoe nep haar leven voor haar voelde.
Ze vertelde over haar plannen om het over een andere boeg te gooien en over de weerstand en de angst die ze voelde.
De collega hoorde haar aan met een begripvolle blik. Wat zou hij van haar denken nu?
Ze kon niet anders dan doorvertellen en alles kwam eruit. Toen ze klaar was kwam de schaamte.
Het gevoel dat altijd omhoogkwam als ze weer eens teveel van haarzelf had laten zien. Alsof ze door de mand viel.
 
Ze keek haar collega vertwijfeld aan. Er was iets veranderd in zijn ogen.
Ze leken veel dieper, zijn pupillen waren groter geworden en het leek alsof hij dwars door haar heen keek.
Plotseling zag ze een soort witte rand om zijn hoofd en schouders.
Ze voelde een zachte tinteling door haar buikstreek trekken en haar voeten voelden aan alsof ze aan de grond waren geplakt.
Verbaasd keek ze in zijn ogen, waardoor het hele universum haar leek aan te kijken. Toen was het zijn beurt om zijn verhaal te vertellen.
 
Haar collega vertelde openhartig over zijn jeugd. Over hoe gevoelig hij was geweest, over het onbegrip en het pesten en de zoektocht naar zijn identiteit.
Hij vertelde honderduit over de vertwijfeling, over de pijn van de afwijzing, over de angst om niet normaal te zijn.
En over het moment dat hij wakker werd tijdens een meditatiecursus die hij als een soort laatste redmiddel had gevolgd.
Ook hij had zijn leven willen veranderen. Ook hij had willen stoppen met zijn baan, zelfs met zijn relatie. Maar hij had het niet gedaan.
 
Zijn leraar had hem geadviseerd om het stapje voor stapje aan te pakken. Om zijn eigen, innerlijke proces eerst helemaal aan te gaan voordat hij zijn buitenwereld zou aanpassen.
“Zo binnen, zo buiten”, had de leraar gezegd. “Je buitenwereld is een afspiegeling van je binnenwereld. Als jij van binnen verandert, verandert je omgeving vanzelf mee.”
 
Het bleek waarheid te zijn. Hij was dagelijks gaan mediteren en regelmatig meditatie- en transformatieretraites gaan volgen.
Hij was gaan lezen over bewustwording en, nadat zijn persoonlijke proces flink op gang was gekomen en de ergste wonden uit zijn verleden waren geheeld, was hij een opleiding tot healer gaan volgen.
Daar was hij nu bijna klaar mee. Ondertussen had hij een praktijk aan huis geopend die steeds beter liep.
“Nog even”, vertelde hij, “en dan kan ik mijn baan opzeggen en fulltime met mijn roeping aan de slag gaan.”
 
Ze was verbijsterd! Ze kende deze collega al meer dan tien jaar en had dit nooit achter hem gezocht! En hij bleek niet de enige te zijn.
In de volgende weken stelde hij haar voor aan de ene na de andere collega die met spiritualiteit bezig was.
Haar vrienden begrepen haar, nadat ze open was, meer dan ze had verwacht.
Ook zij hielden er allerlei oefeningen op na: de een mediteerde, de ander deed aan yoga en een derde volgde, tot haar verbazing, een leergang in het sjamanisme.
Ze hadden het haar nooit verteld, omdat ze er niet voor open had gestaan. Al die tijd bleken er in haar directe omgeving een heleboel mensen met bewustwording actief.
Zelfs haar zus liep bij een transformatiecoach. Eigenlijk had ze dat wel geweten, maar ze had er geen aandacht aan besteed.
 
Haar leven veranderde totaal. Ze bloeide op en werd steeds authentieker, meer en meer degene die ze als kind was.
Ze besloot haar talenten te ontginnen en volgde een coachopleiding. Ze volgde een cursus mediamieke vaardigheden om haar helderziendheid te ontwikkelen.
Haar kinderen reageerden enthousiast op de nieuwe, energieke en vrolijke moeder die ze hadden gekregen en nagenoeg iedereen in haar omgeving omarmde de nieuwe vrouw die ze geworden was.
Alleen haar ouders vonden er het hunne van, maar dat accepteerde ze met een glimlach.
 
Ze maakte promotie op haar werk en sloeg de handen ineen met de vele gelijkgestemde collega’s die ze had.
Samen zagen ze kans om het bedrijf van binnenuit te veranderen in een organisatie die het welzijn van medewerkers en het leveren van een maatschappelijke bijdrage vooropstelde in plaats van geldelijk gewin.
In haar nieuwe netwerk van ontwaakte mensen vond ze haar partner, de man waarop ze onbewust altijd al gewacht had. Haar zielsmaatje.
 
Ze besefte zich dat ze niet alleen is en nooit alleen was geweest. Dat er velen zijn zoals zij.
Lichtwerkers met bijzondere gaven en krachten die in deze tijd geïncarneerd zijn om de mensheid te faciliteren in de overgang van angst naar liefde. Van de 3e naar de 5e dimensie en verder.
 
Tot op de dag van vandaag is ze gelukkig, vitaal en actief in haar missie om haar eigen leven, dat van de mensen om haar heen én dat van alle wezens op de planeet zo harmonieus mogelijk te laten zijn.

Read More
Blog Robert Bridgeman

Niemand is ergens

Niemand is ergens.

Als je denkt dat je verlicht bent, ga dan een week bij je ouders wonen.

Of in een gezin met kinderen.

Dan is de schijnverlichting gauw opgelost…

Niemand is ergens.

En dat hoeft ook niet.

Als je denkt dat je ergens bent, ben je nergens.

Geniet van het proces van spirituele ontwikkeling en zelfrealisatie. 

Zonder net te doen alsof. Zonder schijnheiligheid. Zonder doel. Zonder iets te willen bereiken.

Elke stap wordt je lichter. Elke stap neemt de magie toe. Elke stap gaat de overvloed meer stromen. Elke stap neemt de synchroniciteit toe…

We zijn geen mensen die zo spiritueel mogelijk willen doen.

We zijn spirituele wezens die een menselijke ervaring komen beleven.

Wees daarom mens in alle opzichten en leef de ervaring die je ziel voor ogen had toen je dit leven instapte.

Niet spiritueel doen, maar mens zijn is de kunst.

Natuurlijk: Ieder mens is in essentie verlicht.

Dat is je Boeddha natuur, je Ik Ben, je Goddelijke vonk. Jouw deel van de Bron.

De volledige en bewuste realisatie van die verlichte kern noemen we verlichting.

Het is een proces van vele levens.

Verlichting is de uitkomst van dat proces. 

Geen doel op zich.

En die staat van zijn bereikten weinigen nog. Maar dat gaat veranderen.

De komende jaren zullen steeds meer mensen tot zelfrealisatie komen door de verhoging van de trilling hier op aarde. 

Misschien jij ook wel 😉

Laat alle verwachtingen los, doe dagelijks je innerlijk werk en geniet van de reis! 

XR

Read More
Robert Bridgeman Blog

Wellicht herken je het?

Wellicht herken je het? Ben jij ook zo iemand die zich verbaast over wat mensen elkaar aandoen? Over de oorlog en misbruik in de wereld?

Net als jij ben ik echt geen heilig boontje en ik voel me niets meer of minder dan andere mensen, maar ik verbaas me wel over al dat lijden wat berokkend wordt elke dag.

Gedurende mijn jeugd begreep ik mensen al niet. Ik verbaasde me over de manier waarop ze met elkaar en met de wereld omgaan. Voelde me een buitenstaander.

Ik kon er niet bij…

Als vijfjarige kwam ik eens de metro in Parijs uit met mijn ouders en broer. We liepen het place du centre Pompidou op en het eerste wat ik zag was een vrouwelijke bedelaar met een slapend kind. Ik begon spontaan te huilen en smeekte mijn moeder er iets aan te doen. Dat kon ze natuurlijk niet, behalve wat geld geven, maar voor mij hakte de shock er goed in en het is me altijd bijgebleven.

Het verschil tussen arm en rijk is me altijd een mysterie geweest. Dat er 1% rijken bestaat die steeds rijker worden, terwijl miljarden mensen lijden en steeds armer worden
En dat de rest dat laat gebeuren… 
Was voor mij als kind al een groot raadsel. Kijk; dat iemand met hard werken geld verdient is helemaal prima. Dat iemand miljonair wordt hoort er ook bij. Maar wat moet je met 100 miljoen? Met 150 miljard? Terwijl er miljarden mensen verhongeren? Ik begrijp het nog altijd niet…

Ik groeide op met een opa die me leerde vogels kijken. En de natuur ervaren. 
We gingen samen op pad met verrekijkers en ik weet nog dat ik graag boswachter wilde worden in die tijd…

Op TV zag ik de voortdurende ontbossing van oerwouden voor veevoer, het uitsterven van dierenrassen en de voortdurende vervuiling van de oceanen en de lucht. Deze ontwikkelingen deden me verbijsterd naar het journaal kijken als kind.

Gedurende mijn pubertijd had ik vaak discussies met vrienden en familieleden. Ik begreep de wereld niet. Waarom al die oorlog? Waarom elkaar zoveel pijn doen? Waarom zo met de natuur omgaan?
Niemand wist het… “Waarom neem je toch al het leed van de wereld op je schouders?” Vroegen ze me vaak. 
Ik kon niet anders…

Toen groeide ik op en werd ik “volwassen.”
Het kleine jongetje dat er niets van begreep was opgesloten in een beschermend omhulsel…

Na mijn transformatie rond mijn 29e levensjaar kwam het kleine manneke uit de tijd van Parijs weer naar boven. Hij zat er nog gewoon. 

En ik ben blij dat hij er nog altijd is. Nog steeds begrijpen we beide niet veel van de wereld.

Ik begrijp bijvoorbeeld niet hoe iemand een ander mens kan vermoorden. Laat staan groepen mensen die elkaar ombrengen. Verbijsterend.

Het hele begrip oorlog voeren waarbij machthebbers, vroeger koningen, tegenwoordig de elite en hun politici, hun belangen uitvechten over de rug van soldaten en burgers vind ik zo’n raar iets. Die oorlog in de Ukraïne bijvoorbeeld en hoe beide partijen zich bezig zijn de wapenhandel te spekken over de rug van Oekraïense mensen en Russische soldaten. Als het niet zo gruwelijk was zou het kinderachtig zijn hoe de “volwassen” politici zich opstellen.

Ik begrijp bijvoorbeeld ook niet hoe goed hoe iemand een ander bewust kan oplichten. Laat staan groepen mensen zoals aardse overheden dat doen.

Hoe mensen binnen grote bedrijven kunnen werken en diens producten kunnen marketen terwijl ze weten dat ze bijvoorbeeld kanker verspreiden via hun verslavende suikers, samengestelde koolhydraten, vlees en tabak…
Het gaat mijn pet te boven. Dat bedrijven als Shell tientallen miljarden winst mogen maken terwijl zoveel mensen armoede lijden, ik begrijp het niet…

Geen oordeel, maar onbegrip…

Ik geloof dat mensen in essentie liefde zijn.
Waarom doen we elkaar en de wereld dan zoveel narigheid aan?
En waarom greep mij dat van zo jong af aan al zo aan?

Ik begreep het niet…

Tot ik me realiseerde dat ik van een planeet kom waar geen lijden is. Waar oorlog niet bestaat, net zo min als moord, oplichting en anderen in armoede laten daar bestaat.

Een 5D+ beschaving die zo hoog is ontwikkeld dat harmonie, overvloed en liefde de norm zijn. 
Ik begreep dat ik een lichtwerker ben: iemand die naar deze planeet is gekomen om het lijden te helpen verminderen. 

Hier op aarde is het anders dan op andere planeten. 

Al duizenden jaren leeft de mensheid in een laag bewustzijn van macht en angst.
De 3e dimensie, het Vissentijdperk, Kali…

Dood en moord zijn normaal hier op aarde. 

Kijk maar eens naar de basisinrichting van de Schepping.

Die draait om de dood.
De Flower of life, het symbool voor de 3D werkelijkheid, wordt de Daisy of death genoemd.

Het konijn wordt opgegeten door de vos…
De zalm wordt gepakt door de beer…
Het gazellenkalf wordt verslonden door hyenas…
De zieke zebra wordt afgeslacht door twee leeuwen…
De huismus wordt aan flarden getrokken door de buizerd…

De natuur zelf is meedogenloos.
Is het dan niet logisch dat de mens dat ook is?

De Europeanen roeiden de indianen zoveel mogelijk uit…
De Chinezen vernietigen de Tibetanen…
Bevolkingsgroepen vernietig(d)en elkaar in bijvoorbeeld Rwanda, Israël en voormalig Joegoslavië… en het gaat maar door.

Horen lijdenswegen als de vluchtelingen op Lesbos, de Oeigoeren in Chinese kampen, de vernietiging van Syrië, het ritueel kindermisbruik in Europa, de censuur op sociale media en de onderdrukking van indianen in Amerika er niet gewoon bij?

Onderdeel van de Daisy of Death?

Vanuit die invalshoek bekeken begon ik de mensheid te begrijpen.

Het vernietigen zit in verankerd in de menselijke basisprogrammering.
Het ligt vast in het DNA… maar wij mensen zijn niet ons DNA. We zijn iets veel grootsers dan dat.

De Katharen geloofden dat de mensheid bestond uit Zielen die uit de oorspronkelijke Schepping (Pleroma) waren gevangen genomen in deze namaakschepping (Kleroma).
Dit hologram, deze illusie, deze matrix.

Volgens de Katharen (en andere Gnostische bewegingen) was de schepper van deze matrix de Satan, de Lucifer. De Duivel.
(Demiurg, of Yaldaboath)

Om te bewijzen dat dat niet zo was en dat de schepper van deze realiteit een barmhartige goede god is, heeft de Katholieke kerk de Katharen toen op gruwelijke wijze tot op de laatste man uitgeroeid met kruistochten en inquisitie.

Daarmee heeft de kerk voor mij het gelijk van de Katharen voor altijd aangetoond.

De schepper van deze illusionaire wereld is de Duivel die zich voordoet als god.

Of dat echt zo is weet ik niet. De oorspronkelijke Schepper lijkt me er een van liefde, gezien de schoonheid van de aarde en de natuur. Ik kan me wel voorstellen dat de schepping is overgenomen door de duivel die er zijn eigen matrix van macht en angst omheen heeft gecreëerd.

Als we er vanuit gaan dat we in een namaakschepping leven die gecreëerd is door de Lucifer, dan wordt ineens alles duidelijk.

Dan begrijpen we het Vaticaan, dan begrijpen we de Illuminatie, dan begrijpen we het World Economic Forum.

Dan begrijpen de waarom het schattige konijntje verslonden moet worden
En waarom de oorlogen gevoerd moeten.
De vluchtelingenkampen zijn op slag verklaarbaar.

Maar wat doen wij lichtwerkers hier dan? 

Onze voorgangers, de Katharen waren, net als de Boeddhisten, alleen maar bezig mensen te helpen uit de cyclus van wedergeboorte waarin hun zielen vast zitten in deze illusie. Zij waren ook lichtwerkers.

Zij hadden een zuivere lijn naar Yeshua en Maria Magdalena en gaven hun heilige geest door middels het Consolamentum, de handoplegging.

Zij hadden daarmee, net als de Boeddhisten met meditatie, een methode om terug te keren naar de oorspronkelijke Schepping.

Katharen gingen via het Consolamentum naar het Pleroma..
Boeddhisten gingen door het verlichtingsproces naar het Nirvana…

Vrijheid van de Ziel.

Wat doen we in deze tijd met deze inzichten?

Wat is de zin van ons bestaan als lichtwerkers, als we in een duistere illusie zijn geïncarneerd waar onze voorgangers uit ontvluchtten?

🕊 De tijden zijn veranderd.🕊
De trilling is sinds 2012 anders dan in de duizenden jaren hiervoor.

Spirituele ontwikkeling in deze tijd gaat niet meer om het zoeken van een uitweg uit de illusie door verlichting, Pleroma, of Nirvana…
Maar om het naar hier brengen van het licht.

De trilling op Aarde is zo hoog geworden dat het Kristalveld, de Universele Flower of life, voor ieder beschikbaar is geworden.

Als je de Flower of life beschouwt als het 3D bewustzijn…

En het Kristalveld als het 5D bewustzijn…

Dan mogen ze er allebei zijn.
Ze zijn even belangrijk.

E gaan nergens naar toe. We brengen 5D in 3D.

We brengen het licht in de duisternis. 

We maken daarmee een tegengestelde beweging en brengen de verlichting/Pleroma/Nirvana de illusie juist in.

We brengen het Kristalveld in de Flower of life…

Zodat alle mensen in een nieuw bewustzijn kunnen ontwaken.

Een bewustzijn van eenheid, liefde en compassie.

We openen samen het koninkrijk gods op Aarde.

Zodat deze illusie van afscheiding oplost en weer één wordt met de oorspronkelijke Schepping.

En dan zal het hier op aarde zo worden als op mijn thuisplaneet. Een wereld van harmonie, overvloed en liefde. 

Dat is onze missie deze levensronde volgens mij.
(En de volgende rondes misschien ook.)

Elk trauma dat we helpen helen in onszelf en anderen, heeft een functie.
Elke daad van barmhartigheid, hoe klein ook, draagt bij.
Elke meditatie die we doen heeft een functie.

De kleine Robert en ik zijn het er over eens: we gaan niet in ons eentje de wereld verbeteren. Maar kunnen wel hele kleine verbeteringen brengen. 

En als we dat allemaal doen, dan tellen al die kleine beetjes op tot steeds meer licht op aarde. 

Miljoenen mensen zijn wakker geworden en doorzien de illusie steeds meer. Door te werken aan onszelf met transformatie en meditatie en anderen te helpen, helpen we het collectief. Brengen we steeds meer licht en liefde op aarde. We zijn niet beter of minder dan anderen, we dienen het collectief.

En mogen tegelijkertijd genieten van deze reis als mens. We leven al in de hemel op aarde.

Daarom is deze quote zo sterk:

Transformeer jezelf, transformeer de wereld.

Samen brengen we deze wereld steeds meer in harmonie, overvloed en liefde. Samen staan we sterk 💪 

Let’s go 5D! Met z’n allen!

X Robert Bridgeman

Read More
Blog Robert Bridgeman

Een spiritueel misverstand…

Er heerst al een paar honderd jaar een spiritueel misverstand dat de mensheid, de natuur en de planeet geen goed doet.

Er wordt namelijk best wel eens tegen spirituele activisten en lichtwerkers gezegd dat ze niet zo met de buitenwereld bezig moeten zijn…

Niet zo bezig met lijden buiten zichzelf. Niet zo bezig met de illusie om zich heen.

Spirituele ontwikkeling kan alleen binnen in jezelf geschieden zegt men. 

Ik ben het daar in essentie mee eens. Het gaat allereerst om innerlijke realisatie. Ieder trauma dat je heelt in jezelf heel je voor het collectief en hoe meer je de illusie gaat doorzien, des te minder kracht heeft deze.

Alleen vermoed ik dat er een beperkt beeld heerst bij bepaalde mensen van wat die ‘binnenwereld’ omhelst. 

En dit beperkte beeld wordt gebruikt als excuus om de verantwoordelijkheid niet te hoeven nemen voor het welzijn van alles dat leeft.

Ik zal het uitleggen:

Ieder mens is de Bron In de tijdelijke, multidimensionale en unieke verschijningsvorm van een menselijk wezen.

Ieder mens is één met alles wat is…

Golf en oceaan tegelijk.
Mens en Universum tegelijk.

Kijk maar naar jezelf.

Je bent alles wat is, dus dat alles speelt zich af in jou.
Alles is in jouw binnenwereld.

Alles…
Alles…
Alles…

Alle mensen, alle dieren, moeder aarde, alle energieën, alle wezens, alle sterren, alle planeten, alle materie en niet-materie bevinden zich in jou.

Hoe kan je dan naar buiten gericht zijn als je uitreikt naar iets in jezelf?
Er bestaat helemaal geen buitenwereld.

Dus ook lijden zoals de vluchtelingencrisis, bio- industrie, onderdrukking, misbruik, slavernij, menshandel, uitsterven van dieren, vervuiling, oorlog, kinderporno speelt zich allemaal af in jou.

Het speelt zich af in ieder mens en valt allemaal onder ieders verantwoordelijkheid.

Let wel, ik heb het niet over schuld…
Ik heb het nooit over schuld.
Schuld is een bedacht concept om mensen klein te houden.

Ik heb het over verantwoordelijkheid.

Wanneer je verantwoordelijkheid neemt en iets aan dat lijden doet buiten jezelf, ben je met je binnenwereld bezig.

In het Tibetaans boeddhisme zegt men:
Liefde × Wijsheid = Compassie

Wat ze daar mee bedoelen?

Als je de liefde voor jezelf vermenigvuldigt met de wijsheid dat je alles en iedereen bent, dan ontwikkel je een liefde voor ieder mens en ieder dier die compassie heet.

Mooi hè…

Uit compassie en liefde (niet uit angst en boosheid) aan de slag in de (binnen) wereld om een einde te maken aan het lijden. 

Dat is spiritueel activisme. Dat is Lichtwerk…

Zo… nu kunnen we dit misverstand over binnenwereld en buitenwereld ook loslaten en hoeven we ons er niet langer achter te verschuilen.

En kunnen we allemaal onze verantwoordelijkheid nemen 

en in de actiestand komen voor een wereld in harmonie.

Lekker aan de slag in onszelf.

Fijn. 😉 

X Robert

Read More
Blog Robert Bridgeman Pilletje

PILLETJES

Als een jongetje van 8 het niet redt om 6 uur per dag op een stoel te zitten en dingen te doen die hij niet leuk vindt, volgt al gauw de diagnose.
En dan de ritalin, of concerta, of andere middelen… Elke dag

Pilletjes…

Voor de meeste ouders, zeker voor bewuste ouders, is het best moeilijk. Wat doe je als je kind echt niet te houden is thuis en op school.
Als het agressief kan reageren op broertjes en zusjes, altijd druk is en zijn of haar eigen grenzen continue overschrijdt.
Dan is de stap naar verdoving al snel groot. Ook al wil je eigenlijk liever niet overgaan op

Pilletjes…

Begrijp me niet verkeerd, het is niet zwart- wit. Ik ben ook niet tegen medicijnen en pilletjes. Zeker niet voor mensen en kinderen die hele zware situaties kennen en daar onder lijden. Dan is medicatie onontbeerlijk. Maar wel met beleid.

Mentale aandoeningen zijn normaal. Ieder mens heeft het wel een beetje. Of meer dan een beetje.
Het wordt tijd dat ze normaal gevonden gaan worden.
Stoppen met al die diagnoses en

Pilletjes

Bijzonder vind ik bijvoorbeeld dat ik bijna geen (maatschappelijk gezien) succesvol persoon ken die geen ADHD heeft in enige mate.
Meestal is het een combinatie van ADHD, bi-polariteiten en vormen van narcisme. ADD, borderline en autisme doen het ook goed.

Met succes bedoel ik het maatschappelijk geaccepteerd succes dat iemand zijn of haar passie, of kwaliteiten op een hoog level tot uitdrukking brengt.

Dat kan bijvoorbeeld een zanger(es) zijn
Een topsporter
Een acteur
Een spiritueel leraar 
Een wetenschapper
Een influencer
Een CEO
Een kunstenaar
Een artiest
Een journalist
Een presentator
Een ondernemer
Een activist
Een specialist
Een politicus
Een komiek
Een ambtenaar
Een arts
Etc, etc, etc…

Maatschappelijk succes is namelijk ook een

Pilletje

Het is een verdoving, een compensatie voor de pijn en de leegte, een kick en een dopaminefabriek. Succes geeft aandacht, bevestiging en liefde, heerlijk wanneer je niet in staat bent die in jezelf te vinden door al je trauma, psychische “afwijkingen” en persoonlijkheidsstoornissen.

Succes is natuurlijk veel breder dan dit en iedereen is succesvol op zijn of haar manier, maar dat is even niet waar deze post over gaat (voor we in hevige discussies over wat succes is terecht komen😘.) 

Ik wil ook helemaal niet zeggen dat succes gelijk staat aan gelukkig zijn. Succes zonder voldoening is een leeg vat. Maar goed, terug naar de

Pilletjes…

Succesvolle mensen hebben trekken van persoonlijkheidsstoornissen en andere psychische afwijkingen. Punt.
Zonder dat waren ze nooit succesvol geworden.

Niet mee eens?
Noem 1 succesvol persoon die er vrij van is.

Het lijkt dat maatschappelijk succes zonder trekken van persoonlijkheidsstoornis (of persoonlijkheidssplitsing zoals ik het liever noem), of mentale afwijking niet mogelijk is.

Toch zijn er ook heel veel onsuccesvolle mensen met trekken van persoonlijkheidsstoornissen.

Het grote verschil tussen iemand die zijn of haar dromen waarmaakt, en iemand die niet vooruitkomt in het leven is de manier waarop deze persoon omgaat met deze stoornissen.

👉🏼Narcisme kan leiden tot bewijsdrang en een verlangen om zichtbaar te zijn, waardoor het podium snel gevonden wordt. 
👉🏼Autisme kan een enorme focus en intelligentie met zich meebrengen.
👉🏼ADHD kan leiden tot de vlucht vooruit waardoor iemand gigantisch productief wordt.
👉🏼Borderline kan bijdragen aan een diep verlangen naar aandacht erkenning waardoor de publiciteit van levensbelang wordt.
👉🏼Bipolariteit geeft flexibiliteit. Diepe dalen, maar ook hele hoge pieken, soms zelfs manisch, waarin enorme productie gerealiseerd kan worden.

Kortom: persoonlijkheidsstoornissen en andere afwijkingen kunnen iemand heel ver brengen in het leven. 

Ze komen echter overwegend voort uit verschillende vormen van trauma. Een narcistisch persoon heeft in de jeugd teveel of te weinig aandacht gekregen zonder oprechte liefde. Een persoon met bipolariteit kan maar zo iets heel naars hebben meegemaakt in de jeugd waardoor een deel van zijn of haar persoonlijkheid is afgesplitst.

Niet heel authentiek die persoonlijkheidsstoornissen en andere afwijkingen, maar zeker als ze in een niet al te intense vorm aanwezig zijn in een persoon kunnen ze heel helpvol zijn. Niet iets om te onderdrukken met

Pilletjes…

Nu moet ik we vermelden dat de nummer 1 reden van disfunctioneren van kinderen de ouders zijn die karma doorgeven in de familielijnen en dat niet in de gaten hebben. Uit ervaring in mijn coachpraktijk weet ik dat bijna elk gedragsprobleem van een kind verholpen kan worden door de ouder therapie te geven. Dat werkt beter dan

Pilletjes…

Binnen het onderwijssysteem zijn de pilletjes gangbaar. Het systeem dat we kennen is overigens niet gericht op het ontwikkelen van succesvolle mensen.

Het is door industriëlen bedacht lang geleden om goede systeemwerkers te creëren die:

👉🏼Op tijd komen
👉🏼De hele dag taken uitvoeren die hen opgedragen worden
👉🏼Naar een meerdere luisteren
👉🏼Niet al te veel eigen mening hebben
👉🏼Zich aan de regels van het systeem houden
👉🏼Rekening houden met anderen die zich binnen het systeem bevinden
👉🏼Zich identificeren met hun prestatie, in plaats van wie ze zijn
👉🏼Het belangrijk vinden wat andeee mensen van ze denken

Kortom, in de jaren dat iemand onderwijs geniet is hij of zij keurig gedrild en geconditioneerd om te functioneren binnen het systeem: opleiding – carrière – pensioen.
Wat een leven.

Gelukkig is het onderwijs aan het veranderen en worden steeds meer mensen wakker binnen de sector en wordt er steeds meer gekeken naar het individuele kind. Toch zijn er nog steeds veel

Pilletjes…

Wat zou er gebeuren als we onze kinderen niet verdoven met pilletjes, maar helpen de onderliggende trauma’s op te sporen en die te Helen?

En vervolgens leren om te gaan met hun persoonlijkheidsstoornissen en deze als kracht, in plaats van als handicap, te gebruiken om hun dromen waar te maken?

Wat als we onze kinderen laten voelen dat ze helemaal goed zijn zoals ze zijn?

Dat ze veilig en geliefd zijn?

Dat hun drukte, concentratiegebrek, woede-uitbarstingen, angsten en hebbelijkheden helemaal ok zijn?

Dat er geen keurslijf is om in te passen, maar dat juist individuele expressie zo prachtig is?

Wat als we dat onszelf ook gaan vertellen?
Zodat wij ook los kunnen komen van al die verdovingsmechanismen?
Alcohol, hard werken, shoppen, Netflix, porno, drugs, roken en andere compulsieviteiten. Want uiteindelijk zijn dat ook gewoon…

Pilletjes.

XR

Read More
Blog Robert Bridgeman

VRIENDSCHAP EN MENINGEN

Je herkent het misschien wel. Je was goed bevriend met iemand, misschien al heel lang, en ineens wil diegene niets meer van je weten.

Om wat jij vindt en uitdraagt.
Om wie je bent.

Het blijft me bevreemden dat vriendschappen uiteenvallen omdat meningen uiteenlopen.

Je bent toch bevriend op hartsnivo? Je hebt toch een zielsverbinding met elkaar?
Niet zozeer gelijke ideeën, meningen en overtuigingen verbinden je, maar een dieper liggende liefde?

Juist het anders denken over dingen maakt het leven én de vriendschap zo interessant.

Zelf ben ik een aantal goede vrienden kwijtgeraakt de laatste drie jaar sinds de pandemie.
Altijd op hun initiatief.
Omdat ze zich niet konden vinden in mijn uitlatingen en overtuigingen.

En ik begrijp daar tot op de dag van vandaag niet veel van.
Voor mij is de onderliggende (harts)verbinding en de karmische connectie uit andere levens veel belangrijker dan wat iemand van de 3D illusie vindt.
Wat maakt mij dat uit? (Er zijn natuurlijk grenzen)

Gelukkig zijn er ook vrienden die lijnrecht staan tegenover hoe ik denk over bijvoorbeeld spiritualiteit, vleesconsumptie, de overheid of klimaatveranderingen.
Maar waarbij we elkaar toch gewoon respecteren en het gezellig samen hebben.

Er zijn echter mensen die zich zo identificeren met hun meningen en overtuigingen, dat ze het persoonlijk nemen als jij er anders over denkt.
Of ze ergeren zich aan de manier waarop je je uit en realiseren zich niet dat de ergernis een spiegel naar zichzelf is.

Als deze mensen niet in staat zijn bij zichzelf naar binnen te gaan en geen zelfreflecterend vermogen hebben, kan een dergelijke vriendschap haast alleen maar escaleren. Vaak doordat diegene zijn of haar eigen pijn projecteert op jou en vervolgens met veel bombarie uit je leven stapt (mijn waarneming en ervaring).

Als je op die manier afgewezen wordt doet dat pijn. Die pijn voel ik ook. Het gaat er natuurlijk wel om hoe je daar dan weer mee omgaat. 

Want er zijn er mooie lessen uit te leren:

👉Mensen die hun vrienden in de steek laten om meningen, ideeën en overtuigingen zijn niet de mensen waar je bevriend mee wilt zijn. Daar heb je niet zo veel aan in het leven en je bent beter af zonder ze.

👉🏼 Tegelijkertijd heb je zelf natuurlijk ook een rol en een verantwoordelijkheid in de gebeurtenis. Evalueer en leer. Wat in jou creëerde deze gebeurtenissen?

👉Met mensen die niet op de inhoud in gesprek willen, maar je wel demoniseren of belachelijk proberen te maken, kun je het beste loslaten. Die zijn gewoon bang voor zichzelf en projecteren op jou.

👉Iedereen is een spiegel en pijn is een poort. Je kunt enorm groeien en leren van dit soort gebeurtenissen.

👉Alles is vergankelijk, ook vriendschap. Gelukkig gaan er nieuwe deuren open waar oude deuren sluiten en komen er weer nieuwe vrienden in het leven die ik al kende uit andere levens. Ook zijn er bijvoorbeeld hele oude vriendschappen weer uit het stof gekomen.

👉Bij nieuwe vriendschappen bespreek ik met de betreffende of hij of zij ook de hartsverbinding het belangrijkst vindt en of hij of zij respect kan hebben voor afwijkende meningen.

Kortom, ondanks dat het pijn doet is een dergelijke schoonmaak van je vriendengroep eigenlijk een zegen. 

Heb respect voor de meningen en ideeën van anderen en koppel die los van wie je vriend in werkelijkheid is.

De hartsverbinding is het allerbelangrijkst.

XR

NB: disclaimer
Er zijn mensen die zo vast zitten in verslavingen, of bepaalde overtuigingen, dat er niet mee te leven valt. Bijvoorbeeld als je zwaar verslaafde, of zwaar criminele geliefden hebt. Dan kan het zijn dat je een vriendschap, of andere relatie moet verbreken voor zelfbescherming.

Read More
Blog Robert Bridgeman

Archontische krachten (duister, of onlicht)

Archontische krachten (duister, of onlicht)
En hoe we er van los kunnen komen

ZONDER MODDER GEEN LOTUS
Sakyamuni Boeddha

Best regelmatig krijg ik de vraag:

“Maar Robert, ik begrijp het niet helemaal. Jij staat voor eenheidsbewustzijn, 5D, Christusbewustzijn en Universele liefde, maar toch heb je het steeds over duistere krachten, Archonten die de mensheid onderdrukken? Dat is toch dualiteitsdenken? En wat je aandacht geeft groeit toch juist?

Hoe zit dat nou?”

Vandaar deze (hele) lange blog.
Benieuwd wie hem uitkrijgt 🙈😅

Deze blog is een antwoord op die vraag. Het is niet dè waarheid, maar mijn waarheid.
Geloof niets van wat ik schrijf, onderzoek het zelf, zeg ik altijd maar.

Ja ik sta voor 5D, maar ik hou mijn ogen open voor de realiteit van waar we met 8 miljard mensen vandaar de dag staan.

Verreweg de meeste mensen zijn in een 3D bewustzijn
Een percentage van de mensheid gaat nu door de 4D
En een klein, maar hard groeiend deel is ontwaakt in 5D

Laten we beginnen bij het begin. Ik durf met stevigheid te stellen:

Wij mensen creëren onze eigen realiteit.

Met onze gedachten, overtuigingen, energie en onze percepties creëren we de Matrix waarin we leven.
Het zijn de filters waar we onze collectieve realiteit door manifesteren. Onbewust met name.

De wereld zoals ze nu is…
Is een creatie van onszelf.
Een afspiegeling van wat alle mensen samen geloven.

Als alle mensen op Aarde zouden geloven dat de wereld in harmonie is, de mens in balans met de natuur leeft en iedereen één is.

Dan zou dat onze dagelijkse werkelijkheid zijn.

En daar zit hem de crux…

Wanneer je de overtuigingen en percepties van mensen manipuleert, dan beïnvloed je dus de werkelijkheid…

Er zijn krachten die dat al meer dan 13.000 jaar lang doen. En die krachten doen er alles aan om ons het tegenovergestelde van harmonie, balans en eenheid te doen geloven.

Omdat zij belang hebben bij disharmonie, chaos en de illusie van het afgescheiden individu

Deze krachten, die onze collectieve perceptie domineren, bepalen dus de werkelijkheid die wij creëren en waarin we leven.

Met name de media, politiek, wetenschap, het onderwijs, multinationals en sociale media bepalen wat mensen vinden, geloven, voelen en denken.

Het gaat hierbij in mindere mate over individuele journalisten, redacteurs, politici, wetenschappers, medewerkers en docenten als zodanig. Ook zij worden beïnvloed. (Al zijn ze zeker wel verantwoordelijk voor hun acties)

Het zijn de krachten áchter deze partijen die aan de touwtjes trekken. 

Deze krachten zijn al sinds mensheugnis bekend.
We komen ze tegen in vele duizenden jaren oude geschriften.

In het Boeddhisme worden dit de legers van Mara genoemd.
In de Gnosis worden dit de Archonten van Yaldaboath genoemd.
De Katharen noemden het de krachten van de Satan.

Tegenwoordig noemen we het Reptilliaanse krachten, Archontische krachten en de Satanistische 1% die hen dient. Satanisme is in feite het aanbidden van deze duistere krachten.

Zij schetsen ons een 3D beeld van de realiteit.
Een perceptie van afgescheidenheid, angst en polariteit.

Zodat het merendeel van de mensen dat vervolgens gelooft en we daarmee onze collectieve realiteit van angst en onderdrukking creëren. 

En zij ons dus kunnen controleren.

Want zolang de mens gelooft dat we afgescheiden individuen zijn die moeten consumeren en beschermd moeten worden om te overleven, is dat wat we ervaren.

En zijn we makkelijk zo onder de duim te houden.

Dat kun je ze niet kwalijk nemen.
Het is belangrijk dat we met compassie kijken naar Archonten en zelfs de Satanistische commune die hen dient.

Dit zijn duistere krachten die lang geleden ons Universum zijn binnengekomen.

Archonten kunnen zelf niet creëren en voeden zich op angst-energie en lijdens-energie van andere wezens.
Waaronder mensen.

Maar ze kunnen alleen maar bestaan in de lage trilling van de eerste 4 bewustzijnsdimensies.
In 5D lossen ze op.

Archonten hebben er daarom belang bij dat mensen hun eigen 3D Matrix van lijden en onderdrukking blijven creëren. Daarop kunnen zij overleven.

En ze zijn er heel vernuftig in…

Doordat wij in de perceptie leven dat er anderen zijn die meer macht, zeggenschap,
en rijkdom hebben, is dat wat we ervaren…

Doordat wij in de perceptie leven dat anderen mogen bepalen binnen welke kaders wij mogen leven, is dat wat we ervaren…

Doordat wij in de perceptie leven dat angst, macht, oorlog, armoede en onderdrukking nu eenmaal bij de mensheid hoort, is dat wat we ervaren…

We creëren het allemaal zelf.

Zie je hoe complex het is?
Wij mensen zijn in feite Goddelijke scheppers van onze eigen realiteit.

Diep van binnen zijn we al verlicht.
En ook dat is al sinds mensheugnis bekend.

💫Het Boeddhisme noemt dit de Boeddha natuur
💫De Gnosis (Katharen) noemt dit de Goddelijke vonk
💫De natives noemen het de Spirit
💫Het Non dualisme (Advaita) noemt het IK BEN

Ieder mens is een stukje van de oorspronkelijke Bron in de tijdelijke vorm van een menselijk wezen.

Maar omdat we ons daar niet bewust van zijn. 
Beïnvloeden deze Archontische krachten onze scheppingskracht in hun eigen voordeel…

Het is belangrijk dat we ons bewust worden van de verstoorde matrix die we zelf met onze huidige perceptie gecreëerd hebben.

Het is ook belangrijk dat we ons realiseren dat er Archontische krachten zijn die onze perceptie uit eigenbelang manipuleren.

Maar het is nog veel belangrijker dat we ons collectief focussen op de matrix zoals deze zou kunnen zijn…

“ONDERDRUKKING KAN ALLEEN PLAATSVINDEN MET TOESTEMMING VAN DE ONDERDRUKTEN”
Mahatma Gandhi 

Een Matrix van liefde, harmonie en vrede.
En een overeenkomstige realiteit creëeren.

Dat is de grote angst van de Duistere krachten… 

Op het moment dat de mensheid gaat inzien dat ze gecontroleerd wordt door wat ze zelf gelooft, kan ze zichzelf heel eenvoudig bevrijden.

En daarmee een einde maken aan de angst en de macht, het groeiende verschil tussen arm en rijk, de mensenhandel, kinderuitbuiting, bio industrie, vervuiling, natuurvernietiging etc.

Dit zijn allemaal creaties van de mens, ingefluisterd door het duister, het onlicht; andere bewoordingen voor Archontische krachten

Nu we dit mechanisme doorzien, kunnen we er iets aan doen.

Zodra onze perceptie verandert namelijk en we de werkelijkheid gaan zien, wordt alles anders.

Wanneer we massaal gaan inzien dat we allemaal één bewustzijn zijn. Multidimensionale wezens met een ongekende scheppingskracht.

En daarom is het zo belangrijk steeds het duister weer in het licht te brengen. Bewustzijn is licht en hoe meer mensen zich bewust worden van deze krachten, hoe minder grip ze op ons kunnen hebben.

Waar je aandacht op richt groeit, en daarom mogen we aandacht hebben voor het oplossen van het duister. Door onze perceptie te veranderen en eigenaarschap te nemen.

En dat begint met bewustzijn.
Zolang mensen onwetend zijn van wat er werkelijk gebeurt achter de schermen, kan het gewoon doorgaan.

Dat we allemaal gelijk zijn en dat we vanuit liefde verbonden zijn met elkaar, de natuur en Moeder Aarde, dan verandert onze realiteit.

Dan valt de oude Matrix van macht en angst weg, alsmede de duistere krachten die onze creatiekracht manipuleren. 

Dan komen we in een nieuw bewustzijn. Een hartsebewustzijn, een Christus bewustzijn, een 5e dimensie bewustzijn…

Archonten, Satanisten en hun dienaren kunnen in die hoge trilling eenvoudigweg niet meer bestaan.

We hoeven ze dus niet te bevechten (met vechten maken we ze alleen maar sterker).

Daarbij: wat deze krachten in feite doen is ons als mensheid de kans geven in ons meesterschap te stappen. 

Zij zijn de tegenwind die onze vlieger nodig heeft om op te stijgen.

Uiteindelijk zijn zij ook onderdeel van de Schepping en horen ze bij het grote plan.

We hoeven ze alleen maar te doorzien in onszelf en in de wereld en ons te focussen op de realiteit die we graag willen ervaren.
Daarmee bevrijden we ons van deze krachten.

Dus niet de ogen dicht doen, maar juist onze demonen aankijken. Als mens en als mensheid.

Dit is de realisatie van het Grote Ontwaken.

Je mag veel dieper in jezelf gaan. Er is een innerlijk transformatieproces nodig om tot werkelijk ontwaken te komen.

Samengevat bestaat het ontwaak proces uit 4 stappen:

1. Word je bewust van de Archontische krachten die je perceptie manipuleren, maak je er los van, doormiddel van transformatiemethoden, en wordt weer je eigen Schepper. Waar zitten ze in jou? Vaak zijn de poorten oude pijn, verslavingen, angsten en obsessies. Het vraagt innerlijk werk en je demonen aan durven kijken en echt naar binnen te gaan. Spiritual warriorschap.

2. Focus op het ontwaken in de eenheid in jezelf doormiddel van bijvoorbeeld transformatiewerk, meditatie, yoga en ademwerk. Wat voor jou werkt doen. 

3. Maak andere mensen bewust van de krachten die hun perceptie manipuleren, help ze er los van komen en help ze ontwaken in de eenheid in zichzelf.

4. Focus met zoveel mogelijk mensen op de nieuwe realiteit in het Nieuwe bewustzijn van eenheid. Initiatieven als Van 3D (door 4D) naar 5D helpen hierbij.

Steeds meer mensen worden wakker en volgen deze stappen. Als je tot hier helemaal gelezen hebt, ben jij dat waarschijnlijk ook aan het doen, of er helemaal klaar voor!

Het is een kwestie van tijd voordat de Nieuwe Aarde, de Terra Nova zich zal manifesteren.

Wat een fantastische tijd om in te leven!
Let’s go 5D!

May the source be with you.
One Love
X Robert

Wil je meer weten? Mijn debuutroman 2044 beschrijft bovenstaande in een spannend verhaal.

Read More