De Spirituele heilige huisjes mogen omver

Paravisie Column Juni 2023

Het is wat in de wereld van spiritualiteit en bewustwording. De oudgedienden onder ons weten waar ik het over
heb: als paddenstoelen schieten de coaches, healers, sprekers, teachers en influencers uit de grond. Terwijl je vroeger geacht werd tradities door te wroeten en jaren in de leer te gaan
bij iemand, of een collectief. In die tijd wilde je het liefst een paar jaar in Azië of tussen de natives wonen om zeker te weten dat je je ontwikkelproces zorgvuldig doorliep voordat je begon met delen, helen en teachen. Maar die zorgvuldigheid lijkt wat achterhaald in de nieuwe tijd… 

Zeker na de lockdowns van 2020 klinkt er een ander geluid. Het lijkt erop dat je tegenwoordig na het volgen van een workshop, het beluisteren van een paar podcasts en wellicht nog een onlinecursus jezelf mag uitroepen tot leraar en aan de slag kunt met het geven van cirkels, evenementen en retraites. Ik chargeer een beetje, maar er zit wel een seintje in dit geintje. Er is iets aan de hand waardoor veel mensen die met spiritualiteit in aanraking komen er direct hun levensonderhoud van willen maken. Op zich past dat natuurlijk in deze nieuwe tijd van hoge trilling. Het gaat ook makkelijker dan ooit. Waar degenen die veertig jaar of langer geleden begonnen nog door een dikke drab van onwetendheid moesten worstelen om tot zelfinzicht te komen, was het voor mij vijftien jaar geleden al veel makkelijker (ik eer mijn voorgangers van de eerste golven daarom enorm). Maar ook ik heb mijn twee jaar in Azië volgemaakt, ben bij vijfendertig leraren in de leer geweest en heb talloze opleidingen, cursussen, trainingen, langere en kortere retreats gevolgd om tot een punt te komen waar ik zorgvuldig mijn medicijn kon gaan overbrengen op anderen. 

Universeel of toch niet…? 

Als ik om me heen kijk in Nederland, zie ik dat het momenteel blijkbaar nog sneller kan. Maar ook dat er allerlei ongeschreven regels zijn waar al die mensen in ons veld elkaar mee om de oren slaan. Eén ervan is bijvoorbeeld dat je, als je een eigen methode hebt, die methode met hand en tand moet beschermen tegen anderen die ervan lijken te willen pikken. Ergens is vergeten dat alle kennis en inzichten die wij doorgeven universeel zijn. En dat alleen de tijd, de energie en het geld dat je erin gestoken hebt om je methode te ontwikkelen en uit te dragen écht van jou zijn. De concurrentie tussen methodes is groot en de een roept dat de methode van de ander niet werkt en dat je beter zijn methode kunt toepassen en andersom. De zelfhypnosemannen bijvoorbeeld roepen dat meditatie niet werkt (en zelfhypnose veel beter is). De quick fixers schreeuwen dat trauma doorwerken met bijvoorbeeld regressietechnieken niet meer van deze tijd is (en hun methode natuurlijk veel sneller en krachtiger werkt) en ik hoorde laatst iemand die zei dat hij een methode had ontwikkeld die beter was dan alle andere methoden bij elkaar. Hou toch op. 

Goeroe-moe 

Columns zijn ervoor om zo nu en dan eens lekker uit te halen en dat doe ik bij deze. Wel met liefde en respect, want het is ook prima zoals het is. Maar ik vraag me wel steeds af: waarom is al dat vergelijken toch zo nodig? Waarom zoveel concurrentie? Waarom elkaars werk en zelfs tradities afbranden om je eigen werkwijze mooier in beeld te krijgen? Wat is er mis met samenwerken? Waar is het besef dat álle methoden op hun eigen manier, binnen hun eigen dimensiebereik en voor hun eigen doelgroep, top zijn en werken? Nog zoiets: Nederland is goeroe-moe. Als er tegenwoordig berichten over de Dalai Lama, Sadhguru of andere internationale leraren op sociale media verschijnen, dan roepen een heleboel mensen dat de tijd van de goeroes voorbij is. We zijn allemaal onze eigen goeroe! Nou, jij misschien wel, maar 99,9% van de wereldbevolking heeft die goeroes nog hard nodig. Niet iedereen heeft de luxe tijd en geld te kunnen vrijmaken voor spirituele beoefening. Miljarden mensen op aarde overleven nog altijd dag in dag uit. Die kunnen niet even een ijsbadworkshop gaan volgen of een uur gaan mediteren. Laat staan een retraite doen ergens en een week uit de running
zijn. Goeroes zijn gewoon leraren die mensen inspireren en voorgaan in het nieuwe bewustzijn. We zijn allemaal goeroes, helemaal mee eens. Maar realiseer je wel op wat voor planeet je leeft. 

Commercieel 

Nog zo’n merkwaardig oordeel: dat je geen geld mag verdienen met spirituele beoefening. Vervelend snel wordt het label ‘commercieel’ geplakt op collega’s die het gewoon heel goed doen in hun marketing en de kwaliteit van hun werk. Ik heb nog nooit een leraar ontmoet die geen geld verdiende, linksom of rechtsom. In Thailand zat ik wekenlang in een boeddhistisch klooster te mediteren. Elke zondag gaf de abt les aan de rijken uit de streek. 

Die op hun beurt in ruil daarvoor grote donaties deden
en vrachtwagens vol voedsel stuurden waar de monniken weer van konden leven. Als westerling hoefde ik alleen te betalen wat ik kon missen (wat in die tijd niet zoveel was), maar wel dankzij die donaties van lokale notabelen! Gratis spiritualiteit bestaat niet en heeft nooit bestaan. In de tradities worden en werden leraren onderhouden door de lokale gemeenschap, tegenwoordig moet je je eigen broek ophouden. En als je dat heel goed en professioneel doet, dan ben je een commerciële rakker. Teachers als Osho en Maharishi Yogi probeerden hier al een lans voor te breken. Het laatste heilige huisje dat ik wil aankaarten, is de serieusitus in de spirituele wereld. Dit woord heb ik geleend van Roy Martina die al jaren campagne voert tegen de over-serieuze stemming in onze wereld. Mag het wat losser? Wat gezelliger? Wat lichter? Dan kan het echt nog heel diepgaand en zorgvuldig zijn wat je doet. Maar wel met een glimlach op je gezicht én op het gezicht van de mensen die je inspireert. 

Drie Musketeachers 

Om bovenstaande heilige huisjes in de spiritualiteit eens flink te doorbreken (op een liefdevolle en grappige manier) hebben Roy Martina, Janosh Stoffers en ik de handen ineengeslagen als de ‘Drie Musketeachers’. Drie mannen die ogenschijnlijk echt niet bij elkaar passen, met totaal verschillende methoden. Samen hebben we tachtig jaar ervaring in het spirituele veld. Wij doen expres alles waar de spirituele wereld moeite mee lijkt te hebben: we stellen ons op als (muske)teachers, we delen onze methoden vrijelijk met elkaar, we werken in kwetsbaarheid samen, we pakken het super professioneel aan en we hebben vreselijk veel plezier met elkaar en met onze achterban. De eerste criticasters zijn er al ingetrapt en riepen moord en brand over onze commerciële inslag. En dat was nu precies de bedoeling. Ondertussen geven we gratis webinars, laagdrempelige onlinepakketten en betaalbare theatershows waarin mensen kwaliteit ervaren. Onze hoop is dat men gaat stoppen met krampachtig boven op de eigen methoden te zitten, dat veel meer mensen in ons werkveld samen gaan werken, elkaar de wereld en het succes gaan gunnen en stoppen met oordelen over verschillende manieren van zijn, van aanpakken en van werken. Uiteindelijk dienen we allemaal dezelfde werkgeefster die ons helpt zoveel mogelijk anderen te dienen, te inspireren en te faciliteren. Ieder op onze eigen wijze. 

NB: als je zin hebt in vermaak, diepgang en drie totaal verschillende mannen die delen, verbinden en zich kwetsbaar opstellen naar elkaar en het publiek… Kom dan eens naar één van onze gratis webinars (eens per maand, behalve in de zomer) of bezoek onze nieuwe theatershow straks in het najaar. Gezellig!