Een spiritueel misverstand…

Er heerst al een paar honderd jaar een spiritueel misverstand dat de mensheid, de natuur en de planeet geen goed doet.

Er wordt namelijk best wel eens tegen spirituele activisten en lichtwerkers gezegd dat ze niet zo met de buitenwereld bezig moeten zijn…

Niet zo bezig met lijden buiten zichzelf. Niet zo bezig met de illusie om zich heen.

Spirituele ontwikkeling kan alleen binnen in jezelf geschieden zegt men.

Ik ben het daar in essentie mee eens. Het gaat allereerst om innerlijke realisatie. Ieder trauma dat je heelt in jezelf heel je voor het collectief en hoe meer je de illusie gaat doorzien, des te minder kracht heeft deze.

Alleen vermoed ik dat er een beperkt beeld heerst bij bepaalde mensen van wat die ‘binnenwereld’ omhelst.

En dit beperkte beeld wordt gebruikt als excuus om de verantwoordelijkheid niet te hoeven nemen voor het welzijn van alles dat leeft.

Ik zal het uitleggen:

Ieder mens is de Bron In de tijdelijke, multidimensionale en unieke verschijningsvorm van een menselijk wezen.

Ieder mens is één met alles wat is…

Golf en oceaan tegelijk.
Mens en Universum tegelijk.

Kijk maar naar jezelf.

Je bent alles wat is, dus dat alles speelt zich af in jou.
Alles is in jouw binnenwereld.

Alles…
Alles…
Alles…

Alle mensen, alle dieren, moeder aarde, alle energieën, alle wezens, alle sterren, alle planeten, alle materie en niet-materie bevinden zich in jou.

Hoe kan je dan naar buiten gericht zijn als je uitreikt naar iets in jezelf?
Er bestaat helemaal geen buitenwereld.

Dus ook lijden zoals de vluchtelingencrisis, bio- industrie, onderdrukking, misbruik, slavernij, menshandel, uitsterven van dieren, vervuiling, oorlog, kinderporno speelt zich allemaal af in jou.

Het speelt zich af in ieder mens en valt allemaal onder ieders verantwoordelijkheid.

Let wel, ik heb het niet over schuld…
Ik heb het nooit over schuld.
Schuld is een bedacht concept om mensen klein te houden.

Ik heb het over verantwoordelijkheid.

Wanneer je verantwoordelijkheid neemt en iets aan dat lijden doet buiten jezelf, ben je met je binnenwereld bezig.

In het Tibetaans boeddhisme zegt men:
Liefde × Wijsheid = Compassie

Wat ze daar mee bedoelen?

Als je de liefde voor jezelf vermenigvuldigt met de wijsheid dat je alles en iedereen bent, dan ontwikkel je een liefde voor ieder mens en ieder dier die compassie heet.

Mooi hè…

Uit compassie en liefde (niet uit angst en boosheid) aan de slag in de (binnen) wereld om een einde te maken aan het lijden.

Dat is spiritueel activisme. Dat is Lichtwerk…

Zo… nu kunnen we dit misverstand over binnenwereld en buitenwereld ook loslaten en hoeven we ons er niet langer achter te verschuilen.

En kunnen we allemaal onze verantwoordelijkheid nemen

en in de actiestand komen voor een wereld in harmonie.

Lekker aan de slag in onszelf.

Fijn.

X Robert